İkiz Kulelerin yok edilmesi dünya çapında yankılanan sembolik bir ifadeydi ve insanların olayı televizyonlarında izlemeleri daha önce hiçbir terörist eylemin elde edemediği duygusal bir etki uyandırdı.
Benim Irak'ta Amerikan müdahalesine yönelttiğim itirazlarımdan biri işgalin uluslararası meşruiyetin yerine Amerika'nın gücünü koyarak bu ilkeyi tehlikeye atmasıdır.
Geçmişe nazaran birbirine daha bağımlı bir dünyada yaşıyoruz, fakat politik düzenlemelerimiz hala devletin egemenliği temeline dayandırılmaktadır. Tek tek ülkelerde neler olduğu diğer bütün ülkelerin de ilgi alanına giriyor. 11 Eylül'den önce bu doğruydu fakat terörist saldırı daha önceden olmadığı ölçüde evimize kadar girdi.
Neoconlar Amerika'nın ulusal başarı modelini diğerlerininkine göre üstün görmektedirler ve dünyanın geri kalanının bundan faydalanmasını istemektedirler. Irak gibi bir ülkeye askeri güçle demokrasi götürmek gibi garip bir fikrin kaynağı budur.
Yabancı şirketler, imtiyazlar elde etmek için sürekli çaba harcar ve halkın egemenliğine ilişkin çıkarılan seslere pek de kulak asmaz. Şirketler bu imtiyazları elde etmek için halktan ziyade yöneticilerle ilgilenmek durumundadırlar. Gelişmiş ülke yönetimleri ve şirketleri az gelişmiş ülkelerin halklarından çok o ülkelerin yöneticilerini desteklemeye meyillidirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder