SEVGİ NEREDEYSE TANRI ORADADIR / L.TOLSTOY

Çünkü insanlar kendi çalıştıklarıyla yaşamayı bıraktılar ve başkalarının emeğine muhtaç duruma geldiler. Eskiden insanlar Tanrı'nın kanunlarına göre yaşıyorlardı. Kendilerinin olanla yetiniyor, başkalarının ürettiklerine göz dikmiyorlardı.

İncil'i tam açıldığı yerden okumaya başladı: "Ben açtım, sen bana et verdin, ben susamıştım, sen bana içecek verdin, ben bir yabancıydım ve sen beni evine aldın.Benim kardeşlerime bu kadarcık bir iyiliği bile yaparsan, ben onu kendime yapılmış sayarım."

Şimdi sabahleyin kocamla ben uyandığımızda birbirimize daima sevgi sözleri söylüyor, sakin ve huzurlu yaşıyoruz. Kavga edecek hiçbir şeyimiz yok. Ve de konuşmak için, ruhlarımızı düşünmek ve dua etmek için zamanımız var. Zenginken ilgilenmemiz gereken o kadar çok şey vardı ki, kocamla ben ne birbirimizle konuşmaya, ne ahiret hayatımızı düşünmeye ne de Allah'a dua etmeye vakit bulabiliyorduk. Misafirlerimiz olurdu, önlerine ne yemek koyalım, onlara ne hediyeler verelim de hakkımızda kötü konuşmasınlar diye düşünmek zorundaydık. Sonra kurtlar bir tayı yada buzağıyı öldürecek yada hırsızlar atlarımızı çalacak diye hep bir korku içinde olurduk.

YÜREK DEVLETİ / MUSTAFA İSLAMOĞLU

Kitap, bazı tipler için  okunup üretilecek bir kaynak değil, okunup tüketilecek bir metadır. Bu anlayışta kişi kaç kitap okumuşsa o kadar insandır. En son ne düşündüğünü bilmek istiyorsanız, son okuduğu kitabın adını sorun, kafi.

Gecesini diriltemeyenin gündüzü de ölmüştür. Gündüzün yiğidi olmak, gecenin abidi olmaktan geçer.

"Din bir vicdan işidir." sloganıyla yola çıkan iman düşmanları kültürleriyle, eğitimleriyle, medyalarıyla, şeytanca oyunlarıyla koca bir devri Alladdin'in lambasına geri sokmayı başarabilmişlerdir.

Gerçek aşkı tanımayanlar ili kişilik divaneliklerin adını aşk koymakta ısrarlıdırlar. Bu durum psiko patolojik bir vakadır. Aslında tutku olan bu tip aşklar çoğunlukla yalnızlığı yüksek dozda yaşayan fertlerde görülür. Bu tipler çektikleri aşırı yalnızlığı hafifleten birini buldukları zaman ilk anda kronik yalnızlıklarını hafifleten o kişiye karşı duydukları minnet hissini aşk zannederler.

Bu toplum dünyayı bir yörüngeye sokabilir, aya ulaşabilir, ama iki insan için birbirini boğazlama isteği duymadan bir hafta süreyle birbirleriyle uyum içinde yaşamanın yolunu henüz bulamadı.

Sevgi sorumluluk ister, onu korumak ve kollamak insana bir takım ek yükümlülükler getirir. Yani engin bir sabır işidir sevgi. Sorumluluk en fazla eşler arasındaki sevginin çimentosudur. O giderse aile binası ikisinin de başına yıkılacaktır. Sevdiğini nesneleştirmekten kaçınabilen çok az insan vardır. Sevilenin nesneleştirilmesinin en etkili tedbiri saygıdır. Çünkü insan bir nesneyi sevebilir, fakat bir nesneye saygı duyamaz.

İMAJ VE TAKVA / FATMA BARBAROSOĞLU

Yerde oturmak ile koltukta oturmak, yerde yemek ile masada yemek karşılaştırıldı, fakat yemeği ontolojik düzeyde ortaya koyan yazılar hiç olmadı.

Kendilerini klişe yargılar içinde değerlendiren gruplara karşı, o klişelere uymadıklarını ispat etmek çabası içinde; başörtülü ama özgür, başörtülü ama pervasız, başörtülü ama elinde sigara ile dolaşan anarşist bir tutum ortaya koyma çabası içine girdiler. Bu çabadan elde edilen en verimli iltifat ise "A sen ne kadar farklısın! Hiç öteki başörtülülere benzemiyorsun"du.

Dün başını sokacak bir eve ve düzenli aylık gelire sahip olduğunda kendisini "huzurlu" hisseden insanların yerini bugün birbiri arkasına ilave edilmiş "ihtiyaçlar" listesi altında ezilmiş insanlar almıştır.

Az emek isteyen işlerin çok para getirmesi, paranın para kazanması insanlardaki hizmet duygusunun giderek zayıflamasına sebep olmaktadır.

...çalışırsınız, bir şey üretirsiniz ve bunun karşılığını alırsınız. Daha sonra bir vakti tüketirsiniz ve bunu yaparken de kazanmış olduğunuz parayı harcarsınız. Böylece harcamak için daha çok çalışır, daha çok kazandığınızı ispat etmek için de daha çok harcarsınız.

Modern öncesi dünyada her şeyin azı makbuldür. Zamanın yavaş ilerleyen ritmine uygun olarak insanlardan az hareket etmeleri, az yemeleri, az uyumaları fakat çok düşünüp çok ibadet etmeleri beklenir. Gösteriş ve ululama "çula çaputa" itibar etme ruhun hastalıklı hallerine delalet eden ipuçları gibi görünür.

Baudrillard "modern dünyada fakirlerin dışında herkesin diyette" olduğuna dikkat çeker.

Vizyon teknikleri uzaktakini yakınlaştırıp yakındakini uzaklaştırırken dünya küçük bir köye haline gelecek kadar küçüldü, fakat kapı komşusunun nasıl yaşadığı bilmeyecek kadar uzağa düştü.

Modern insan kafasının karışmasını bir zenginlik, kendi kendinin farkına varmasının müsebbibi sayıyor. Halbuki modern öncesi insan için kafasının karışık olması ancak hastalık hali olarak kabul edilebilir bir durumdu.

Sahabe helalleri bile "ya haramsa" diye terk etmeye meylederken ahir zaman Müslümanlaarı haramları helal kılacak fetvaların peşinde.

Çalışma zamanının dışında kalan zaman her insanın serbest zamanını kendisini geliştirmek üzere yeniden planlamasından ziyade, insanların birbirleriyle olan rekabetini görünür kılmak üzere gösteriş ve tüketim kültürüyle örgütlenmiştir.

En çok düşünülmesi gereken husus: Başörtü yasakları olmasa dindar kadınlar, genç kızlar ne yapıyor olacaktı? Başörtü yasakları onları ne yapmaya itiyor. "Allah'a emanet olunuz" yerini "kendine iyi bak"a bırakır. "Allah'a ısmarladık" yerine "hoşça kal", "Selamün aleyküm" yerine "iyi günler" ifadesinin kullanılmaya başlanması dinin kamusal hayattan çıkarılmasıyla doğrudan alakalıdır.

Savaş yıllarının psikolojisinin günümüze kadar uzanmasındaki ana etkenlerden biri de modern hayatta bir mit haline gelmiş olan "başarı"dır. Tek başına başarıyı yakalayamayanlar için tüketime sunulmuş olan taraftarlık psikolojisi insanların kendilerine ait bir başarı hissini yaşamalarını temin etmektedir.

DUAYI YAŞAMAK / NECMETTİN ŞAHİNLER

Emin yerdeyim diye övünme. Cennetten emin yer olamaz ve baban Adem'in başına gelenler orada geldi. İbadetim çok diye şımarma! Çünkü İblis, onca ibadetten sonra belasını buldum. (Hatemi Asam)

Yoksullukla, fakirlikle, zayıflıkla imtihan olduk, kazandık. Varlıkla, bolluk ve zenginlikle imtihan olduk kaybettik. (Hz. Ömer)

Dualarınızın kabul edilmeyeceğinden korkmuyorum. Beni asıl korkutan dua etmenizin imkansız hale gelmesi ihtimalidir. (Hasan Basri)

Kimsenin kusurları onu dua etmekten alıkoymasın. Çünkü Allah en kötü mahluk olan şeytanın bile duasını kabul etmiştir.

Kapı geç açılabilir. Ama şuna kesin inanmalıyız ki çaldığımız kapı mutlaka açılacaktır. Allah kabul etmeyeceği duayı kuluna ilham etmez. Çünkü bizi duaya çağıran iç ses, duayı kabul edecek olandan başkası değildir. Eğer gecikme varsa, ya bizden kaynaklanan bir noksanlık, yada anlayamadığımız ilahi bir hikmet sebep olmaktadır.

İstemek nail olmaktır. Allah kabul etmeyeceği duayı kuluna yaptırmaz. (İmam Rabbani)

"Ne ki seni Mevla'dan alıkoyar, o şeydir dünya." (Hz. Ali)

"Ye, iç, eğlen, üret ve tüket." felsefesi insan hayatının bütün safhalarını dolduran yatay bir çizgidir. Ve bu çizginin sorusu "nasıl"dır. Örneğin Batı'da insanların hayatlarının eksenini teşkil eden en önemli üç soru şudur:
Arabamı nereye park edebilirim?
Tatilimi nerede geçirebilirim?
Nasıl zayıflayabilirim?
"Nasıl" sorusu üzerine kurulmuş ve yalnızca "büyümek için büyüme" düşüncesi insanın değil ancak bir kanser hücresinin ideolojisi olabilir.
Her ne kadar insani arayışın eksilmeyen çabası bir dünya cenneti kurma fikriyle maniple edilmişse bile ulaşılan her mükemmellik bir sonraki karşısında eksik kalmaya mahkum olacaktır.

Dua kelime ve ses işi değil, ruh ve samimiyet işidir. Uzun uzun konuşmaya, önceden kaleme alınmış sayfaları dakikalarca okumaya gerek yoktur. Allah ne ölçüde konuşulursa konuşulsun, gönlünüzdeki aşka samimiyetle bakacaktır.

"Eğer bana doğru yürümekten ayaklarınız dizlerinize kadar sürtülse, elleriniz semaya değecek gibi yüksek dağlara tırmansanız ve duadan dilleriniz de yorulsa, kul haklarını ödemedikçe duanıza icabet etmem ve ağladığınızda da acımam." (Süfyan-ı Sevri'den)

EVLİLİK PSİKOLOJİSİ / NEVZAT TARHAN

Bir toplum neye önem verdiyse onunla ilgili terimleri daha çok üretir. Örneğin Arapların yirmiye yakın deve tarifi vardır. Kızılderililer de kanla ilgili çok terim kullanmışlardır.

Doğumdan önce ilgi ve sevgiye ihtiyaç duyan, istenip istenmediğini algılayan çocuk için 3-4 yaşına kadar anneyle teke tek ilişki kurmak, onun kişiliği ve ruhsal ve zihinsel gelişimi açısından çok önemlidir.

Çatışma ve krizlerde taraflardan birinin biraz alttan alması ve diğer tarafı yönetmesi, yönlendirmesi çok önemlidir.

Çince'de kriz kelimesinin iki farklı anlamı vardır, Tehlike ve fırsat.

Evliliğin ilk yıllarında yaşanan krizler ve hayal kırıklıkları biraz da evlilikten beklenti seviyesinin yüksek olmasından kaynaklanır.

Mutlu evliliklerin üç özelliği tespit edilmiştir. Bunlardan biri, beraber zaman geçirmek, diğeri takdir yani onay sözcüklerini yeterli düzeyde kullanmak, üçüncüsü ise hizmet davranışı.

Modern hayat, tüketim ekonomisi ve rekabetin her alanda teşvik edilmesi yönündeki tutumlar, bireylerin beklenti seviyesini yükseltti. Bu da küçük şeylerden mutlu olmayan, sahip oldukları şeylerin kıymetini bilmeyen insanlardan oluşan toplumları ortaya çıkardı.

Evlendikten sonra şahsi öncelikler ön plana çıkar, tarafların zaafları, kontrolsüz hareketleri daha çok dikkat çeker. Evlilik öncesi eşlerin birbirlerine duyduğu ilgi ise evlilikten sonra başka alanlara kayar.

Lokman Hekim'e "İlminin hikmetini neye borçlusun, nereden öğrendin?"diye sorduklarında "Körlerden öğrendim, körler elleriyle yoklamadan hiçbir şeyi kabul etmezler ve kontrol etmeden adım atmazlar"demiş.

Düşünce obsesyonu, beynimizin bir bölgesinin istem dışı yanlış düşünce üretmesidir. Bir erkek,izlediği bir filmde gördüğü yada sokakta karşılaştığı bir kadını eşinden daha fazla seviyormuş gibi hissedebilir. İnsanda bu ve benzeri ani düşünce ve duyguların oluşması doğaldır. Önemli olan, insanın mantığının ve vicdanının bu düşünceleri onaylayıp onaylamadığıdır.

Kendini gerçekleştiren kehanet kuralı: Bu kurala göre söylenen söz veya ifade edilen durum, samimiyetle dile getirilmemiş olsa bile bir müddet sonra gerçekleşir. Bir söz beyinde üretildikten sonra sık sık tekrarlanırsa, beyin o söze uygun başka mesajlar da üretmeye başlar. Sonra da insanın kendisi, ilk başta gerçek amacı farklı olan o söze inanmaya başlar.

Aslında varoluşun amacı, bir olmayı gerçekleştirmek yani insanın Yaratıcısıyla kendisi arasındaki sınırları ortadan kaldırmasıdır. Kişilik sınırlarının ortadan kalktığı, evrenle bütünleştiği düşüncesini taşıyan kişiler üzerinde yapılan araştırmalarda bu kişilerin beyinlerinde normalden daha fazla mutluluk kimyasalı salgılandığı ortaya çıkmıştır.

İnançlı insanlar evliliklerinde karşılaştıkları sorunlar karşısında Yaratıcı'ya yönelir ve en kötü durumlarda bile ümitsizliğe ve karamsarlığa düşmezler.

BİR YAHUDİ AİLESİ / BRIGITTE PISKIRE

Kızılderili sözcükleri iletişim kurmak için kullanmaz. Sessizliği dağlarınkine eklenir ve insanoğlunun içinde yatan sessizliği temeldeki gizeme geri gönderir.

"Mutlu yaşamak için, gizli yaşayalım."

Asıl sorun çocuk doğurup onlara bebekliklerinden itibaren hatta dünyaya bile gelmeden önce "Atalarına yapılanları unutma"denilmesi. Unutmalarını engelleyerek, onları geleceğin kurbanları haline getiriyoruz. Asla normal bir hayat sürdüremeyecekler.

Bir kadının kendine ait bir eve ihtiyacı vardır. Dört duvara, bir barınağa, ilk sığınağı olan karnının bir uzantısına. Evi yoksa kadın bir hiçtir. Maurice kendi kendine yetiyordu. Onun temeli bacaklarıydı, kapısı ve penceresi kolları, bacasıysa başı. Kendini her yerde evinde hissediyordu, erkek bedeninde sıcacık ve güvende.

O günlerden bu yana (1860) her ne kadar ladino anadilimiz olarak yerleşse de Fransızca konuşmak cemaatin "her şeyden haberdar olan" kesimine özgü, bir modernlik ve dışa açılma simgesi haline gelmişti.

MAVİSİNİ YİTİRMİŞ YAŞAMAK / ALİ ÇOLAK

Eğer her akşam ve sabah kalbinizi şöyle bir hesaba çekmiyorsanız, inancınızı bileyip azminizi artırmıyorsanız, her şeye çoktan alışıp gitmişsinizdir. Çünkü insanın en kolay yaptığı şeydir alışmak.

Hayat acılarla doludur. İnsanlar yaşamaktan bıkmasınlar diye, acıların yüzüne bir parça tebessüm çalınmıştır.

Gariptir insanoğlu, yürümez, sevmez, mektup yazmaz, ağlamaz ve dua etmez.  Sonra da mutlu olamıyorum der.

Bir kere alışma kapısını açmaya görsün insan, sonra ardı arkası kesilmez bunun. Kendinizi bir kere kaptırmaya görün günlerin akışına, kalbinizde ne varsa alır götürür. Acılar karşısında kılınız kıpırdamaz olur, haksızlıklara susarsınız. Katliamlar, skandallar, haksızlıklar görür önce biraz yüzünüzü ekşitir, sonra unutur gidersiniz.

Güzeldir ölüm, insanlara insan olduklarını hatırlatır. Yoksa hayat onları Tanrılaştıracaktır. Allah'tan bütün bütün uzaklaşacaktır.

Mevsimlerin değişiminden şehirlilere ne? Mevsimler değişince şehir insanının hayatı değişmez ki, değişen sadece giysiler olur. Oysa köyde, kasabada mevsimler yönetir insanları, mevsimlere hazırlık yapılır.

KARDEŞLİK ÇAĞRISI / RAMAZAN KAYAN

İşte kardeşlik acziyeti ile başlayan kardeşlik açmazı. Tehlikeli sinyal şudur, "içe kapanma","eve kapanma","işe kapanma","kapalı kardeşlik". Kayıplar böyle başlıyor. Arzuladığı ortamı bulamamanın getirdiği kopuş.

Banka cüzdanları, kredi kartları, çek koçanları hayatımıza öylesine girdi ki, bir yoksula vermek için üzerinde sadaka verecek para bile bulamaz hale geldik. İnternet sitelerinde dünya vatandaşlığına koşarken, yanı başımızdaki kardeşlerimizi kaybediyoruz.

Bu sınavda hanım kardeşlerimiz ne durumda? Bacılarımızın dünyası çok mu farklı? Onlardaki kapris, kompleks, hırs daha da endişe verici...İslami amaçlı buluşma ortamlarında bile dedikodu, kulis, koğuculuk sınır tanımıyor. Öyle ki dedikodu dünyalarına erkekleri de çekebilen becerikliler. Eşini taksitli hayata mahkum kılan bacılar. Özel hayatından ve özel ihtiyaçlarından başka bir şey düşünmeyen hanımcıklar. Elleri nasırlı bacılarını hor gören, annelerinden bile ar duyan yeni yetme bayanlarımız.

İnsanlar arasında katılıp onların eziyetlerine sabreden mümin, insanlar arasına katılmayıp onların eziyetlerine sabretmeyen müminden daha hayırlıdır. (Tirmizi)

Keşmirli kardeşlerimizin çilesini dillendirirken, keşke biraz da kenarımızdaki çaresiz kardeşlerimizi dinlemeye zamanımız olsa. Sınır ötesi Müslümanların kardeşliğinden gündem açmak daha kolaycı bir tercih olsa gerek. Çünkü fiili sorumluluklar hemen karşımıza çıkmıyor yada sarılabileceğimiz gerçekler bulmakta zorlanmıyoruz.

Sınıflı bir dünyanın uzaklaşan kardeşleri için yakınlaşma ortamıdır mescit. Caprice'deki kardeşle, gecekondudaki kardeşin buluşma noktası cemaatle namaz.

Erkek ve kadınımız, eş olmadan önce kardeş olmayı öğrenselerdi "kardeşlik aşkını" özümsedikten sonra hayat arkadaşı olmaya karar verselerdi, bugün hayatı birbirlerine çekilmez kılarlar mıydı?

KEKEME ÇOCUKLAR KOROSU / TARIK TUFAN

Bir iki arkadaşın dışında hiç kimsenin haberinin olmadığı nikahlar yapılıyor. İmam nikahının kutsallığı gençlik heveslerinin türettiği sağlıksız ilişki biçimlerini gizlemeye çalışıyordu. Sonuçta genç dulların sayısı artıyordu.

Okulda tesettürlü kızlarla, İslamcı camianın genç erkekleri arasında ilginç ilişki biçimleri gelişiyordu. Birbirlerinden ders notları almaktansa,diğer öğrencilerden almayı yeğliyorlardı. Sanki onlar birbirlerine namahrem fakat diğer öğrenciler mahrem gibi davranıyorlardı. Yüz yüze gelmiyor, konuşmuyor, yardım istemiyor, bir şeyler danışmıyor, sanki yokmuş gibi davranıyorlardı.

Sınırlar yürümesini bilmeyenler içindir. Genç kız bağırıyor "İşçilere, emekçilere!Gazete alır mısınız?" İşçilerin aşkına, emekçilerin adına. Pek kimse ilgilenmiyor, genç kız vazgeçmiyor. Bir gün evde kıstıracaklar, vuracaklar seni de. Teslim ol çağrılarına ateşle karşılık vereceksin. Yığılıp kalacaksın pencere önünde. İşçiler, emekçiler toplanacaklar evinin önünde. İstiklal Marşını okuyacaklar, yuhalayacaklar cesedini. Ucuz gazetelerin üçüncü sayfalarına düşecek fotoğrafın. İyi olmuş diyecek emekçiler:"Bunlar komünist, vatanı bölecekler."

Biriktirmemek!
Yarın endişesinin bir ur gibi beynimizi işgal ettiği bir zamanda hiçbir güvencesi olmayan bir sokak adamı yarına ait kaygılarını bugünden düşünmüyordu. Hiçbir güvencesi olmayan dedim de Allah o kadar mı uzak duruyordu bu şehirden? Ya ben Allah'ı nerede kaybettim?

KALEM VE KELEPÇE / YAŞAR KAPLAN

Halk gözünde muteber olmanın tek yolu vardır: Halkın keyfine uygun konuşmak ve yaşamak, halkın doğru bildiği şeyleri tekrar edip durmak. Halk öteden beri sürüp gelen düşünüş biçimlerini zorlayan kişi ve yayın organlarını pek sevmez.

Nasıl olsa biz zaten Müslümanız ve İslam'ı bilmemiz gerektiği kadar biliyoruz diye düşündüğümüz için İslam'In birçok inceliğini tanımaktan yoksun kalıyoruz. Değil iki günümüzün birbirine eşit olmaması, bütün yıllarımız birbirine eşit olarak geçip gidiyor da farkına varamıyoruz.

Pazardan aldığı patates için harcadığı zamanı, dinini öğrenmek için harcamayanların sayısı tahminlerin çok üstündedir.

Yazar ve araştırmacılar görüşlerini açıkça ortaya koymadıkları için, insanlar birbirlerini arkadan çekiştirmeye alışıyorlar.

Bir genç bir cemaate girince en güzel yurtlarda kalıyor, en güzel yemekleri yiyerek, en güzel sınıflarda okuyarak yetişiyor. Her türlü konfora sahip okullarda veya kurslarda okuma imkanı bulabiliyor. Okul sırasında kurs hazır, burs hazır. Okul bitince iş hazır, evlenmek istiyorsa kız hazır.

DEMOKRATİK İDEALLERİN ÇÖKÜŞÜ / NOAM CHOMSKY

Irving Krsitol: "Önemsiz insanlar gibi önemsiz uluslar da kendilerinin önemini abartıp yanılgıya düşerler.

Dahilde düzeni sağlamak için polis otomobillerine ne kadar gereksinim varsa, dünyada düzeni sağlamak için de savaş gemilerine o denli gereksinim vardır.

"Gündelikçiler, ticaret erbabı, evde kalmış kızlar ve sütçü kızlara neye inanacakları söylenmeli. Söylenmek istenen şudur: Halk bilemez, inanmalıdır ve neye inanacağı kendisine dikta edilmelidir." John Locke

ABD'nin ve Sovyetler'in uydularına karşı takındıkları tavır öylesine farklıdır ki, bu farkı fark etmemek için ancak bir çaba harcamak gerekir. Batılı entelektüeller bu çabayı göstermişlerdir.

Hedeflerinden biri salaklar ve cahillerdir. Bunlar deliklerde tutulmalı, anlayabilecekleri kadar basitleştirilmiş martavallarla uyutulmalıdır, izole edilmelidir. En ideali bunların her birini ve tek başına olmak üzere TV ekranının karşısına oturtmak, spor müsabakalarını, Brezilya dizilerini seyrettirmektir. Organize olmalarına izin verilmemelidir.

Demokratik sistemin esasını ikna ve telkin etme özgürlüğünün mevcudiyeti bir başka deyişle "razı etme mühendisliği"nin serbestçe mesleğini icra etme özgürlüğünün varlığını oluşturmaktadır. Bu rıza mühendisliği halkın, gerçek konumundan haberdar olmamasını, katılımcı olmamasını, diğer ürünler gibi ideoloji için de bir tüketici olması sağlanmalıdır. Çoğunluk elini eteğini gerçeklerden çekmeli, bir hayal alemine dalmalıdır. fukaralara zenginlik hikayeleri, baskı altında tutulanlara özgürlük masalları,üstelik güçsüz olup, yenik düşmüş bulunanlara zafer hayalleri satılmalıdır. Ve elbetteki bu razı etme mühendisliğin, işini kotarabilmesi için bazı araçlara ihtiyacı vardı. Bunun için en mükemmel aracı da TV'dir.

Henry Giddings: "Filiplinler'deki az gelişmiş insanları biz niye öldürüyoruz? Öldürüyorsak onların iyiliği için öldürüyoruz."

Sokaktaki evsiz insan, eğer rahatının bozulmasını istemiyorsa ilk vazifesinin malikanesinde keyif süren zenginin keyfine keyif katmak olduğunu bilmelidir.

Amerikan vatandaşları, en azından imtiyazlı bulunanlar ve renk seçimini hatalı yapmamış olanlar, yani toplumun önemli bir kısmı, devletin baskısından tamamıyla azadedir.

Komünizmde halk sömürülerek, kapitalizmde ise düzenin efendilerine hizmet vaadinde bulundurularak güç ele geçirilmekte, geçirildiği yoldan korunmaya devam edilmektedir.

Niebuhr'a göre: "Rasyonel davranabilmek soğukkanlı insanlara özgüdür, oysa sıradan insanlar aklın değil, inancın peşinden giderler. Soğukkanlı gözlemcilerin, ortalama insanın ne derecede ahmak olduğunu ölçüye vurması, yutturacağı hayal ürünleri üretmesi ve bunları yutulur hale getirebilmek için olabildiğince basitleştirmesi gerekir."

KABUK ADAM / ASLI ERDOĞAN

Yalnızca kötülüğün en dibine inenler, erdemin doruklarına varabilirler.

Öylesine Batılılaşmışsın ki, sana işkenceden, tecavüzden, intihardan söz etsem burun kıvırıyorsun ama parasızlığı geçerli bir mutsuzluk sebebi sayıyorsun.

Hayatım boyunca okuduğum yüzlerce kitabı, dinlediğim insanları,anlamaya çalıştığım kavramları düşündüm, fizik, edebiyat, felsefe, tarih...Hepsinden geriye kalan tortu, bir avuç kumdan daha fazla değildi. Yirmi beş yıl boyunca yaşamın özüne ilişkin hiç ama hiçbir şey öğrenmemiştim. Beni kendimi, temelden ilgilendiren bir soruyla yüzleşmiş miydim gerçekten? Bu çeyrek yüzyılı, tek bir ağacı sabırla izlemeye adasaydım, kesinlikle daha bilge biri olmuştum bugün.

...bir kitabın kapağına bakarak içindekileri anlayamazsın.

...psikanaliz, nevroz, varoluşçuluk gibi kavramlarla kafası bulanmamıştı ve aslında son derece basit bir şeyi, bir başkasının korkunç acısını hissedebiliyordu.

AİLE BİLGELİĞİ / ROBIN SHARMA

Bir kapı kapandığında diğeri açılır. Ancak çoğu zaman kapanan kapıya öyle uzun bir süre pişmanlıkla bakarız ki bizim için açılmış olan diğer kapıyı görmeyiz. (Graham Bell)

Sıkıntılar cennetin mücevherlerini parlatmak için kullandığı elmas tozlarıdır. (Leighton)

Mutluluk belli şeyleri başardığında gelmez. Belli şeyleri düşündüğünde gelir.

Yaralarımız en nihayetinde bize bilgelik verir. Takılıp düştüğümüz taşlar ileride bize birer basamak olur. Ve yaşadığımız gerilemeler bizi güçlü olduğumuz yöne ilerletir.

Hayattaki en büyük risk, daha büyük risk almamaktır.

Kimileri kaderlerinde öyle yazıldığı için başarılı olurlar, çoğu insansa kafasına koyduğu için. (Anatole France)

Kendi koşullarının iyileşmesi için, başkalarının değişmesini bekleme. Sen önce davranıp onurlu bir yola gir. Yapılması gereken değişiklikleri sen yap.

Hedef koymak aslında, günlerinin ruh halin değil de hayatının misyonu tarafından yönlendirilmesi demektir. İnsan bir parça kağıt alıp onun üzerine hayallerini yazmak gibi basit bir hareketle moralini yükseltebilir ve kendisini çok daha iyi hissedebilir.

Ödüllendirilen davranış tekrarlanır. Bir hata iki kez yaptığın sürece bir hatadır. İlki bir öğrenme deneyimidir, büyümek için şart olandır.

Bir insanın başına gelebilecek en kötü tecrübe üretken olmayan bir yaşamın sonlarına doğru ir gün grileşmiş saçlar ve buruşmuş bir ciltle uyanıp yıllardır yalnıza kendisinin çok küçük bir kısmını kullanmış olduğunu fark etmesidir. (V.W.Burrows)

Bana bir keresinde Hollywood'daki başarısının arkasındaki sırrın filmlerin sonlarını daima en baştan yazması olduğunu söylemişti. Mükemmel bir son yaratıp, geriye doğru yazarmış.

Başkalarına üstün olmanın soylu bir tarafı yoktur. Gerçek soyluluk eski benliğinizden üstün olmanızdır. (Kızılderili atasözü)

Televizyon hep açıksa, bilgisayar oyunları devamlı çalışıyorsa ve radyo da yüksek sesle çalıyorsa, eviniz asla dış dünyanın etkilerinden uzak huzurlu bir sığınak olmayacaktır.

Doğru davranış, o an için kolay görüneni seçmek yerine kalbin ile vicdanının ahlakına ve değerlerine bağlı olarak sana söylediğini yapmaktır.

Hayatın minik patikalarından dışarıya adım bile atmıyor, ciddi riskler almıyoruz. Her gün aynı şeyleri düşünüyor, aynı şeyleri yapıyor, aynı şekilde davranıyoruz. Aldatıcı bir güvenlik bölgesinde oranın olabilecek en güvenli yer olduğuna inanarak yaşıyoruz hayatlarımızı.

Hayatınızın sonunda çok önemli olduğunu düşündüğünüz şeylerin aslında çok önemsiz olduğunu, çok önemsiz olduğunu düşündüğünüz şeylerinse en önemli şeyler olduğunu anlayacaksınız.

Yaşamın en üzücü yanı ölmek değil, hayattayken gerçek anlamda yaşayamamaktır. Hayatta gerçekten önemli olan şeyin ne kadar önemsiz şey topladığımız yada ne kadar para kazandığımız değil, yeteneklerimizden kaçını bu dünyaya bir değer katmak üzere kullanabildiğimiz olduğunu öğrendim.

İSRAİL, MİTLER VE TERÖR / ROGER GARAUDY

Bugüne kadar Hitler'in Avrupa Yahudi cemaatinin yok edilmesiyle ilgili yazılı bir emri bulunmamıştır ve büyük ihtimalle de bu emir hiçbir zaman verilmemiştir. (Laquer 1981)

Yahudi yumruğunun gücü, üzerini kaplayan Amerika'nın çelik eldiveninden ve bu eldivenin içinde astar vazifesi gören dolarlardan gelir.(Yeşayahu Lebwitz)

...İsrail ordusu Lübnan'a girecek, işgal ettiği topraklarda İsrail'in müttefiki bir Hristiyan rejimi kuracak ve bundan sonra her şey kendiliğinden olup bitecektir. Lübnan'ın güneyindeki topraklar bütünüyle İsrail'e ilhak edilecektir. (1979 Moşe Şaret Günlük)

İsrail'in kanunu gereği, Patagonyalı bir Yahudi Tel Aviv hava alanına daha ayağını basar basmaz İsrail vatandaşı olur, Filistinli anne babadan Filistin'de dünyaya gelmiş bir Filistinli yurtsuz sayılabilir. Burada Filistinliler aleyhinde hiçbir ırk ayrımı yoktur, sadece Yahudiler lehine bir tedbir vardır.

Dindar Hristiyanlar, bin yıldan daha fazla bir süre 14.yüzyıldan Rönesansa kadar Constantin'in Papalık topraklarını Roma'daki Papa'ya sunduğuna inandılar. Benim öz annem, iyi niyetli binlerce insan gibi, 2 Ağustos gecesi kanlı bir haçın göğe yükseldiğini gördü ve buna ölene dek inandı.

Her sabun parçasında sihirli bir şekilde oraya yerleştirilmiş bir Yahudi'yi ve bu şekilde ikinci bir Freud, Enrlich veya Einstein'in çıkmasının engellendiğini görüyorlardı.

Siyonistlerin asıl gayesi Yahudilerin hayatlarını kurtarmak değil, Filistin'de bir Yahudi devleti kurmaktı. Eğer bilsem ki hepsini İngiltere'ye götürerek bütün Almanya(Yahudi) çocuklarının tamamını kurtaracağım ve İsrail toprağına götürerek ancak yarısını kurtaracağım, ben ikinci çözümü tercih ederim. Zira bizler yalnızca bu çocukların hayatını değil, İsrail halkının tarihini de düşünmek zorundayız. (Ben Gurion 1938)

İSLAM MEDENİYETLERİN YÜZLEŞMESİ / TARIK RAMAZAN

Günümüzde iyi Müslüman en ılımlı olanı-artık kelimelerin anlamlarını tercüme etmeyi öğrendik-değil de en zengin olanı veya stratejik olarak en işe yarayanıdır. Bu iki özelliği taşıdıktan sonra biraz gelenekçi, kapalı veya diktatör olmasına göz yumarız.

Çoğu zaman özgürleşme araçları, bütün normatif değerler unutularak bizatihi gayeler haline gelmiştir. Özgürlük özgürlüğü getirmiş, değişim de değişimi doğurmuştu.

Meyve veren ağaç gibi olun, sizi taşladıklarında onlara meyvelerle cevap verin. (Hasan el Benna)

Bizim sorunumuz maneviyat sorunudur. Bir insan gelip bana İslam aleminde yapılması gereken reformlardan, uygulanması gereken siyasi stratejilerden ve jeostratejik planlarından bahsettiğinde, benim ona ilk sorum sabah namazını vaktinde kılıp kılmadığıdır.

Aslında Yaratıcı'nın varlığını hatırlayarak yaşamak, yeyip içmek, uyumak ve kendine ait tüm ihtiyaçları gidermek zaten şeriatı uygulamaktır.

Allah yolunda ölmek zordur fakat Allah yolunda yaşamak daha da zordur. Bu cihad, her insana kendine ait olan haklarının  geri verilmesini öngören hayat için cihaddır. (Hasan el Benna)

Herhalde zekata verilebilecek en uygun tercüme "arındırıcı toplumsal vergi"dir. Zekatın farz olması, bu meseleyi, hukuki ve ahlaki alana yerleştirmek anlamına gelir ve bunun insanların insafına bırakılmadığına işaret etmektedir.

Amerikan vatandaşı Ay'a bir kaç keşif göndermiş olmaktan gurur duyabilir, fakat büyük kentlerde korkudan titremeden evlerine dönemez hale gelmişlerdir.(Albert Jackquard)

...ciddi inceleme bizim İslami eğitimimizin bir parçası olmalıdır. Zaten Müslüman ülkelerindeki birçok okulda ki buralarda tekrarlamak, yalnızca not için çalışmak veya başarısızlık arasında seçim yapmaya zorlayan aptallaştırıcı eğitim programları içinde çocuklar boğulmaktadır, öldürülen de bu akıldır.

Eğer bütün dünya aileyi referans yapmaktan utanç duyma modasını kabullenmiş olursa, o zaman bütün Müslümanlar nerede olursa olsunlar bunun önemini hatırlatma görevine sahiptirler.

Bir oda içinde sekiz kişinin yaşaması, bir yuva kurmak değildir. Bu olsa olsa bir hapishane oluşturmaktır. Yeni kopuklukları doğurmak, yalnızlıklar ve soyutlamalar yaratmaktır.

Çoğu zaman baskıcı kararlar niteliği taşıyan yasaların derhal uygulanması istenilir, sanki günümüzde iyi bir Müslüman olmak için daha az özgür olmak gerekiyormuş gibi.

TER VE TEMPO / HÜLYA AKTAŞ

Hayatında pek çok eksik bırakarak çalışmak ve bu nedenle daha fazla tüketmeyi hak etmek. Tükettikçe karşılığını ödeyebilmek için yine çalışmak...

...yenilen kısmından daha fazla yer kaplayan abur cubur ambalajları...

İnsanları açlık sınırında bırakarak kesintisiz bir mücadele içinde olmalarını sağlamak mı? Hiç olmazsa böylesi bir durumda boş durmaktan kaynaklanan ve zamanla artarak bir can sıkıntısı deryasına dönüşen bunalımlar, hezeyanlar olmayacaktır.

Kadın...Onun işi bu değil miydi zaten? Kelimelerle oynamak! Etrafa müsrifçe ve düşüncesizce fırlatılmış olanları toparlayıp onarmak, yeri ve zamanı geldikçe onlardan yepyeni dünyalar yaratmak...

Bir başka insanın bedenine yada ruhuna bağlı bir mutluluk ne kadar güven verici olabilir ki? Kendi varlığının çemberi içinde, hükmedebileceği alandan alıp çıkarmalı ne isteniyorsa. Bazen iç alemine bazen de dışındaki dünyaya yapılan düşünsel yada duygusal yolculuk, ikili ilişkilerdeki paradoksa düşmeme konusunda daha da uyarıcı oluyor.

GLOBALLEŞME BİR ALDATMACA MI? / EDİSYON

Günümüzde "Batılı" diye tanımlanan şey, eski medeniyetlerin özellikle Yahudi, Yunan ve Roma medeniyetlerinin etkin bir sentezidir.

Amerikanlaşmanın etkisi, dünya üzerindeki dini değerler üzerinde yıkıcı etki yapmıştır. Amerikanlaşmış Hindu gençlik Amerikanlaşmış Budist gençler veya Müslüman gençler, Amerikanlaşmamış kuşaklardan çok daha az dinlerine kendilerini adamışlardır.

Güya global bir kurum olan Birleşmiş Milletler üye devletleri ve bölgeleri temsil ediyor ama medeniyetleri temsil etmek için bir çaba göstermiyor.

Piyasa bize mal temin eder ama ihtiyacımız olan hayatı veremez. Globalleşme çeşitlilik getirmiyor, bilakis aynı Madonna resimleri ve heykelleri, aynı ekonomi, aynı tüketim, bilgi ve iletişim araçları üzerinde birleşilmiş ve aynı pazarlama reklam mantığı ile üretilmiş ve satılıyor.

ÇAĞIMIZDA KADIN SORUNU / MUSTAFA YAĞMURLU

Toplumumuzun erkeği, karısını ve kızını uçuverecek bir kuş sanır, kafese kapatmakla ancak onun iffetini koruyabileceği inancındadır.

Oysa Kur'an'ın Adem'in hemen yanısıra Havva'yı zikrettiğini... Hz. Ömer'in Müslüman olmasına neden olanın kız kardeşi Fatma olduğunu...Hadis kitaplarındaki hadislerden pek çoğunun Hz. Aişe'den geldiğine bakmazlar.

Kadınımıza iffetin dört duvar arasından çıkmayıp çocuklarına bakmak olduğu, kocasından önce kalkıp ona abdest alacağı suyu ve leğeni getirmek olduğu anlatıldı. Oysa örnek alındığı ileri sürülen Peygamberin kendi işlerini kendisinin gördüğü unutuldu.

İÇİMİZDE BİR YER / AHMET ALTAN

İşlediğimiz günahlar değil mi, bizi başkalarının günahkarlığına inandıran? Kendimizi affetmemizdeki bu korkunç hoşgörü değil mi başkalarını affetmemizi bu kadar zorlaştıran?

En güzel zamanlarda bile daha güzeli olup olmadığını merak edeceğiz, yetinmeyeceğiz, arayacağız "tekdüzelik" bizim için büyük bir lanet olacak, tabiata hayran olacağız ama parçası olduğumuz o tabiata benzemeyi şiddetle reddedeceğiz.

Kendi yarattığı kadınları örtülere ve evlere hapseden tanrılarla pek ilgim yok. "Bak çocuğum şu benim yarattığım bacaklara, kalçalara, bak şu salıntılı yürüyüşlere, bak evladım"diyen bir tanrıyla dostum ben.

Bir kadın "Ben üşüyorum" dediğinde bunun cevabının "üstüne bir şey al", "istersen taksiye binelim","eve geldik zaten" türünden bir söz olmadığını "üşüyorum" dediğinde kadının "bana sarılsana" demek istediğini ve ona sarılmak gerektiğini öğrenmek epey zamanımı aldı.

DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK / DUYGU ASENA

Beş yıl aynı kadınla veya erkekle bir arada olmak yerine her gün ayrı biriyle bir arada olmak da insana monotonluk duyguları verebilir.

Evlilikte sevgi...Nasıl korunur bilemiyor. Ama en azından fazla iç içe olmadan, ayrı dünyalar edinerek, birbirinin çok gizli taraflarını öğrenmeyerek, laubali olmadan, bir saygı çerçevesi içinde biraz korunabilir.

Önce hemcinsleriniz pencerelerden gözetleyerek "kötü kadın" damgası vurular. Gelen sevgiliniz de olabilir, yeğeniniz de, doktora çalıştığınız doçent arkadaşınız da. Hiç önemi yoktur, erkektir ya. Hafiflik damganız hazırdır.

Kadın sevgilisi uğruna kendini başka dünyalardan soyutlamasa, erkek sevgilisi uğruna biraz başka şeyleri ikinci plana atabilse, belki buluşacak bir orta nokta bulunurdu.

Gözümüzün önünden geçen kadınlara bakıyorum. Yaşamlarını tümüyle kocalarına bağlamışlar ve konuşmayı öğrendikleri andan itibaren, kocalarına karşı özverili olmak gereğini öğrenmişler. Hayatları boyunca kocaları ve çocukları için yaşamışlar bunun sonucu da hiçbir zaman "kendileri" olamamlışlardır.

VE AŞK EVLİLİĞİN ELLERİNDEN TUTTU / SENAİ DEMİRCİ

Evlilik bir başkasından mutluluk umanların değil, bir başkasını da mutlu edebilecek kadar mutlu olan kişilerin birlikteliğidir. Mutluluğu bir başkasından aşırmak için değil, bir başkasına taşırmak için bir aradasınız.

Evlilikleri güzel seyreden eşlerin aralarında fikir ayrılıkları oluşsa bile, bunu tartışırken gülüşebildiklerini, şakalaşabildiklerini kaydediyor araştırmacılar... Kendilerini ancak anlaşmayla mutlu olabileceklerine inandırmıyorlar.

Sadece sorunu tartışın. Her konuda anlaşmak zorunda değilsiniz, anlaşmayı da beklemeyin. Tartışmayı konusundan uzaklaştırıp kişiliklerin tartışması haline getirmeyin. Konu tabaklarsa bırakın tabaklarda kalsın.

Onu evlenmeye ikna ederken yaptığınız iltifatları daha çok yapmalısınız. Eşinizi önemsizleştirdiğiniz ölçüde siz de kaybedersiniz.

Kötü olan siz değilsiniz, kötü olan ilişkiniz. Yani iyi insanlar olsanız da kötü bir ilişki kurabilirsiniz.

Kadınların en çok istediği şey sözdür. Konuşulsun isterler kendileriyle. Buna göre ilk yapacağınız iş televizyonu kapatmak olsun. Koltuklarınızı birbirinize çevirin. sık sık eşinize onunla birlikte olmaktan memnun olduğunuzu söyleyin.

Kadınlar konuşurlar çünkü ne söylemek istediklerini konuşarak bulurlar. Yani sesli düşünürler. Erkekler ise söylemek istediklerini bulmak için susmayı yeğlerler.

Kimi aileler sırf nişanlılar günaha girmesin diye evliliğin resmi işlemlerini geciktirirler ama dini nikah yaptırırlar. Bir bakıma el ele tutuşma nikahıdır bu. Hem sonra el ele tutuşmaya izin verenler dini nikahın sınırlarını kendilerine göre belirleme yetkisi mi görüyorlar?

YENİ HAÇLILAR / RAHUL MAHAJAN

ABD hükumeti bizi aldatacağı zaman bizi övmektedir maalesef bizi kolaylıkla tekrar tekrar aldatabilmektedir.

Bir yetkili "Bu insanlar biz onların ölmesini istediğimiz için öldüler" diyordu.

Albert Einstein insanlığı farklı sonuçlar bekleyerek aynı şeyi tekrar tekrar yapan varlıklar olarak tanımlamaktadır.

Uzun yıllardır çok sayıda insan demokrasinin yalnızca kişinin kendi amaçlarıyla meşgul olmada yalnız bırakılması hakkı ve her iki yılda bir oy vermek için yapılacak kısa bir seyahatten ibaret olduğunu sanıyorlardı.

Verilen zarara, aşağılamayı da ilave etmek için, bombalama nedeniyle doktorlar ve diğer eğitimli kimseler Pakistan'a kaçarken, büyük çoğunluğu kendi dillerinde bile okuma yazma bilmeyen halka gönderilen yiyecek paketlerinde bulunan antibiyotiklerin prospektüsleri İngilizce idi.

Öfke ile beslenmeksizin aşağılanma içinde bir gün bile yaşanmaz. Haydi öfkelenelim. Gereksinimimiz olan tek şey birleşik birleştirici, Amerikan öfkesini azdıracak bir Pearl Harbour'dur. (Lance Morrow)

Birçok insan içinde bulunulan durumu açıklamak için bir manyağın evinize girip aile üyelerinden birini zaten öldürmesi analojisini kullanmaktadır. Böyle bir insanla müzakere mi yaparsınız yoksa onu vurur musunuz? Bu önermenin bariz içerimi, savaş karşıtı hareketin yalnızca acil meşru müdafaanın anlam ifade ettiği bir durumda müzakere yoluna gidecek kadar aptal olduğu idi. ABD'nin eylemine daha çok uyan analoji, manyağın saldırıda ölmesi ve buna sizin verdiğiniz karşılığın, daha sonraki saldırıları gözetlemek için sürekli olarak görevde bir polis gücünüz bulunmasına rağmen o manyağın daha önce yaşamakta olduğu mahalleyi bombalayarak o şahsın varlığından bile habersiz olan birçok insanı öldürmektir.

BÜYÜK ORTADOĞU PROJESİ / MAHİR KAYNAK, EMİN GÜRSES

Amerika kendi ülkesinde tarım ürünleri fazla olduğu zaman çiftçiye şu kadar para al, ekme diyor. Ama burada onu yapamaz. Ne yapar? Bu bölgede bir iç savaş çıkarır ve arada bir müdahale yapar. O alan kullanılamaz.

Amerika'nın Irak müdahalesinden kazanacağı hiçbir şey yok. Ama Irak pazarını Avrupa'ya kapattı. Çünkü Irak bir pazar olmaktan çıktı. Yani diyor ki, ya benim pazarım, ya hiç kimsenin pazarı değil.

Onlar için iyi din Protestanlıktır. Yani para kazan ve ne kadar kazanırsan o kadar iyisin. Hristiyanlık inancın da bir kenarda dursun. Çünkü Protestan felsefe kapitalizmin hizmetindedir.

Birincisi Avrupa bu bölgeye girerse bana ihtiyacı kalmaz. Benimle ticarete ihtiyacı kalmaz. Ben artık dışarıdan elde ettiğim  ki senede 500 milyar doları bulan kaynakları elde edemem. İkincisi bu bölgede hakim olmamla gelişecek ekonomik yararların da hiç birisinden istifade edemem, gerilerim, önemsizleşirim. Ve halkımın hayat seviyesi radikal, köklü bir biçimde düşer. Onun için ABD açısından söylenenlerin hiç birisi doğru değildir. Sadece ekonomik bir hadisedir.

Müslüman İsrail kurmaya çalışıyorlar. Müslüman İsrail, İsrail'in yükünü hafifletecek, bölge ülkeleriyle kavgalı olacak, o görevi verenlere ise zorunlu olarak bağımlı olacak.

HER ŞEY SENİNLE BAŞLAR / MÜMİN SEKMAN

İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkar. Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için. Ve ölmekten korkuyor, dolu dolu yaşamadığı için. (Shakespeare)

Bir sorun onun üretildiği andaki zihin düzeyinde kalınarak çözülemez. (Einstein)

Hayatı olduğu gibi kabul etmeliyiz ama kabul edilebilir hale gelmesi için de çaba göstermeliyiz. (Alman Atasözü)

Tanrı bize iki yuvarlak organ verdi: Biri oturmak, diğeri düşünmek için. Başarınız hangisini daha fazla kullanacağınıza bağlı. (Ann Landers)

Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayın. (Uğur Mumcu)

Birini işaret ederek suçlarken dikkat edin, diğer üç parmağınız sizi gösteriyor. (Çin Atasözü)

Bazı yenilgiler başarının taksitleridir. (Jacop Riss)

İnsanın hayatı aklında olana doğru genişler. Kafanızda en çok neyi düşünürseniz, hayatınızda onu çoğaltırsınız.

Başarınca geçmişiniz yeniden yazılır. Tabi hatalarınızdan arındırılmış halde! Hatta başarılı olunca insanlar hatalarınızda bile hikmet aramaya başlarlar.

Doğu kültüründe bir insan başarısız ise kısmetinde olmadığı içindir. Bu yüzden yadırganamaz, hatta gariban diye kutsanır. Batı kültüründe ise başarısızlık o kişinin beceriksiz olduğu anlamına gelir ve o kişinin yetersiz olduğunu düşündürür.

Batı kültürü yaşam çevresini kontrol etmek için aletler üretmeye çalışır. Mesela klima cihazını icat ederek yazın kışın havasını, kışın yazın havasını yaşamak ister. Doğru insanı ise doğayı olduğu gibi kabul eder. Batılılar doğayı kontrol etmeye, Doğulular ona uyum sağlamaya çalışır.

Genç çekirge yaşlı karate hocasına sorar:
-Ne kadar sürede sizin seviyenize gelirim?
-10 yılda.
-İki katı çalışırsam?
-20 yıl.
-Üç katı çalışırsam?
-30 yıl.
-Ne kadar çok çalışırsam, süre o kadar uzuyor, bu nasıl iş hocam?
-Sen gözünü sonuca dikmişsin. İnsanın gözü bu kadar sonuçta olunca, önünü görmesi için tek gözü kalıyor.

KÜRK MANTOLU MADONNA / SABAHATTİN ALİ

İnsanlar birbirinin maddi yardımlarına ve paralarına değil, sevgilerine ve alakalarına muhtaçtırlar. Bu olmadıktan sonra, aile sahibi olmanın hakiki ismi bir takım yabancılıklar beslemektir.

Etrafını bu kadar iyi tanıyan, karşısındakinin ta içini bu kadar keskin ve açık gören bir insanın heyecanlanmasına ve herhangi bir kimseye kızmasına imkan var mıydı?

Bütün tessürlerimiz, inkisarlarımız, hiddetlerimiz karşımıza çıkan hadiselerin anlaşılmadık, beklenmedik taraflarınadır. Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?

Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?

Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim.

Mühimce mevkilere geçen adamların esaslı adetlerinden biri de galiba eski ve kendilerinden geri kalmış arkadaşlarına karşı gösterdikleri bu biraz da şuurlu dalgınlıktı. Sonra o zamana kadar "siz" diye hitap ettikleri dostlarına birdenbire ahbapça "sen"  diyecek kadar alçakgönüllü ve babacan oluvermek, karşısındakinin sözünü yarıda kesip rastgele manasız bir şey sormak ve bunu gayet tabii olarak hatta çok kere şefkat ve merhamet dolu bir tebessümle birlikte yapmak...

MUTLULUK PSİKOLOJİSİ / NEVZAT TARHAN

Amerikalı muzip bir balıkçı, bir gün bir şaka yapıyor. Avlanan balıkçıların balıkları depoladığı su tankına bir gece Baracuda isimli canavar balığı atıyor. Normal şartlarda gece su tankına konulan balıkların %90'ı ertesi sabah ölürken, Baracudanın atıldığı tankta balıkların %90'ının yaşadığı görülüyor. Canavar balık su tankında dolaşıp, balıkların yaşama gücünü arttırmıştı.

World Future Society IQ ile ilgili ilginç görüşler öne sürüyor:
-Depolanmış bilgi kaynakları genç kuşağın daha kolay ulaşacağı hale gelecek, daha çok bilgi sahibi olmak yerine daha az bilecek ancak bilgiye istediği anda ulaşacak.
-Yeni yaşa türü antisosyalleşecek.
-Evler çok çekici olacak, dışarı çıkmak istemeyen insan yeni bir yalnız yaşam türü oluşturacaktır.

Bilge bir zatın talebesi sürekli her şeyden yakınıyor, bilge bir gün bir avuç tuz alıp, bir bardak su ile karştırdı, içmesini istedi. Öğrencisi "çok acı" dedi. Hocası onu aldı, gölün kenarına götürdü, aynı miktarda tuzu göle attı. Gölden bir bardak su alıp, öğrencisine içirdi, "nasıl" diye sordu. "Çok nefis" diye cevap aldı. Bilge kişinin yorumu şöyle oldu: "Oğlum, hayattaki zorluklar bir tutam tuz gibidir, onu duygularınla geniş karşılarsan sana zarar vermez. Sarayda kederli, zindanda mutlu olmak insanın elindedir."

Herkes aynasının gösterdiklerine tabiidir. Her şey incelikten, insan kabalıktan kırılır.

Okul başarısı için klasik zeka yetebilir, hayat başarısı için duygusal zeka şarttır.

Geri zekalılar suyun derinliğini iki ayağıyla ölçer. (Afrika atasözü)

Gurur zayıf adamın güçlü taklidi yapmasıdır. (Erich Holfer)

HİÇBİR ŞEYE KATILMIYORUM / MEHMET EFE

Okumuş efendilerin bürolarını temizleyen, askere gidip sınırlarında ölen, kuyruklarda inim inim inleyerek aldıkları ekmeğin dörtte üçü vergi olan bu tadından yenmez halk, dilini ve tarihini yok ederek tepesinde amansız bir yağma rejimi kuranlara yabancılaşıp okullara göndermediği çocukları okutmaya, onların karşılarına dikmeye başlayınca, oldu gerici, aşırı tehlikeli, dini siyasete alet edici.

Duvarlarını yükselttiğiniz size verilen ücretlerden geri ödediğiniz vergilerle donatılan ve ülkenizin tüm hayati konularına hakim olan alanların hiçbirinde kendi kimliğinizle var olmazsınız. kapıcı, odacı, temizlikçi olmaktan başka var olamazsınız. Ücret alırsınız fakat hisse alamazsınız. Oy verirsiniz, iktidar olamazsınız.

Vatan neresidir?
PKK sempatizanı: "Ataların yattığı yerdir."
İhtiyar: "Vatan, ezanın okunduğu yerdir."
Sizce neresi?: "İnsanın korkmadan ve onuruyla yaşayabildiği yerdir."

250 milyonluk ülkede, nüfusun neredeyse yüzde 60'ı, sefaletin sınırında yaşıyor ama yine de herkes Amerika'da yaşamak istiyor, neden? Çünkü tüm dünyaya büyük başarıyla ihraç ettikleri imajları, Amerika'yı yaşanabilir ülkelerin birinci sırasına oturttu.

Bütün bu soylu ırkların içinde hırs ve kibirli ganimet ve zafer arayan hayvan, sarışın hayvan mutlaka pusudadır. ( Nietzsche)

Beyaz adam bize ışık getirdiğini söylüyor. Elinde mum varmış. Beyaz adam, elinde mum tutup kendisi karanlıkta olan bir insandır. Mumu gösteriyor fakat maksadı bizi kendi karanlığına çekmek. (Samoa yerlileri)

KUR'AN IŞIĞINDA DÜŞÜNMEK / EBU HAŞİM HİCAZİ

Düşünmek suda yüzmeye benzer. Su olmadan yüzülmesi mümkün değildir. Üzerinde düşünülecek şey hakkında eğer önceden yeterli bilgiye sahip olunmazsa, o zaman düşünmek de mümkün olmaz. Düşünmenin temeli ilimdir.

Son devirde Müslümanların arasında ilme değil, alime kıymet verildi. Böylece alimler putlaştırıldı ve putlaştırılma ölçüsünce ilimden uzaklaşıldı.

Eğer doğruluk olmasaydı, hiç kimse yalanın peşinden gitmezdi. Eğer yalanı, yalan bilirse asla peşinden gitmez, ona inanmaz. Eğer dünyada adalet bulunmazsa zulmün olmasının da imkanı yoktur.

Herhangi bir şey bir yerde hidayet vesilesi olduğu halde, aynı şey başka bir yerde saptırma vesilesi olabilir. Mesela bir ihtiyar kadını imana doğru götüren mantık, fakülte bitirmiş bir gence karşı kullanılırsa onu imana götürmediği gibi, isyana götürür.

Filozofların sattıkları tek bir mal var ve alıcıları da belli bir kesimdir. Yunan filozofu Eflatun, akademisinin kapısına  "Buraya matematik bilmeyen giremez" levhasını asmıştı. Halbuki evrensel bir mektep olan dinler, özellikle İslamiyet bütün insanlığı kendi talebesi kabul eder ve akademisine çağırır.

İslam kanunlarının yeni asır için yetersiz olduğu iddia edildi. Acaba Pisagor'un tablosu 2000 sene önce hazırlandığı için eskiyip uygulanamaz duruma mı gelmiştir? Acaba adalet, yiğitlik, vefa, iyilik binlerce sene önceden beri söylendiği ve istendiği için demode mi olmuştur?

DİRİLİŞ NESLİNİN AMENTÜSÜ / SEZAİ KARAKOÇ

Her İslam insanı, gücü ve yeteneği ölçüsünde adeta bütün imanı bir anda elinden alınmış da yeniden ona kavuşmak için olağanüstü araştırma ve girişimlere dalmış kişidir.

Dünyaya, eşyaya yeniden anlamını getireceksin. O zaman Allah da sana, senin kendi öz anlamını bağışlayacaktır.

Müslümanlar ilkin İslamın zaman ve tarih sorumluluğunu yitirdiler, saha sonra da toplum borçlarına olan duyarlılıkları zayıfladı.

TAŞLARI YEMEK YASAK / İSMET ÖZEL

"Eğer sosyal adalet ve sosyalizm istiyorsanız asıl sosyal adalet ve sosyalist ilkeler İslam'dadır."denildiği zaman artık İslam'dan vazgeçilmiş ve başka bir hedefe bel bağlanmış olur.

"Temizlik imandandır." Böyle bir ibareyi yazıp asma emrini veren yetkilinin meselesinin hiç de iman olmadığı sadece bu sözü geçen alanda temizliğe riayeti temin gayretinde olduğu besbellidir. Bu küçük örneğin gösterdiği İslami bir mazeret ve gayri İslami bir yapı arasındaki ilişki bütün insan faaliyet alanlarında kendini göstermektedir.

Bize uyanmamızı söyleyenler zımnen uyduğumuzu da dile getirdikleri için bizim için pek sevimli olmazlar.  Ama bize düşüncelerimizin uyanık, kendimizin de aydınlanmış bulunduğunu ima eden veya açıkça söyleyen herkes hoşumuza gider. Çünkü önümüzde girişmemiz gereken bir zahmet, çekmemiz gereken bir sıkıntı yoktur.

Bütün insanlığın sorumluluğu neden benim omuzlarımda olsun diyeceksiniz, ben de sizi Müslüman olarak hesaba katmamız nasıl mümkün olacak diyeceğim.

Batının üstünlüğü ile İslam'ın üstünlüğü birbirleriyle karşılaştırılabilir aynı türden üstünlükler değildir. Batı bütün üstünlüğünü kaba kuvvete borçludur. Buna çağımızda teknoloji adı da verilebilir. İslam toplumları güçlerini yalnızca hayata verdikleri anlamdan ve bu anlamın uzantısı sayılan insan ilişkilerinden almışlardı.

Avrupa'da özü bozulmuş bir Hristiyanlık hüküm sürmekteyken Orta ve Güney Amerika yerlilerini, zenci köleleri ve Afrikalıları Hristiyanlaştırmak bir inancı yaymak amacını gütmeksizin yalnızca Beyaz Batının boyunduruğunu sağlamlaştırmak için bir mazeret ve bahane olarak kullanıldı.

Aklı başında olmak...baş kelimesi, öz varlık, insanın zatı anlamındadır. Yani aklı başında sözü, aklı ile özü aynı titreşimlerle işlemektedir demeye gelir. Aklımızın başımızda olması insanın nihai iyinin, nihai doğrunun ne olduğu hususunda yeterli bilgilere sahip olmasıyla mümkündür.

Ahaliden kişiler sadece kendi başlarına bir bela gelince düşünürler. Bütün insanların bir milletin başına gelen belayı düşünmek, insanlığın, toplumun kanayan yarasını görmek, insanlar için insanlardan önce yola çıkmak sadece bilginlerin, sanatçıların, düşünce ve aksiyon erlerinin payına düşmüştür.

Özgürlük kelimesi bize "öz"ün "gür"lüğünden söz ediyor. Halis olana, cevhere öz deriz. Bir şeyin gür olması demek, onunla bollukla ve güçlü olarak çıkıp fışkırması demektir. Yani özgürlük insan olarak aslımızda bizim halis cevherimizde, fıtratımızda bulunan şeyin fışkırması, serpilip hayat bulmasıdır.

DEĞİŞİM RÜZGARLARI / CEVDET SAİD

Cahil olmadan hiçbir insan ne suçlu ne de uyuşturucu bağımlısı olabilir. Nefislerimizi ilimle arındırır, cehaletle kirletiriz. "Nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de kaybetmiştir." (Şems 9-10)

Bizler camileri kullanmamız gereken şekliyle kullanmıyoruz. Bilakis onları fitnenin çıkış merkezi ve illegal kimselerin sığınağı haline dönüştürmüşüz. Oysa camiler yoluyla insanların kalplerine girebilir, onlara dinlerini ve dünya işlerini anlatabilirdik.

Sultan Abdulhamit'in Cemaleddin Afgani'ye bir gün "İslam'ı, İslam ülkeleri yerine niçin Japonya veya başka ülkelerde yaymıyorsun?" sorusuna Cemaleddin Afgani "Eğer onlar bana 'Senin milletin bu fikirlere bizden daha fazla muhtaçtır.' derse ben diyebilirim?" diye cevap verir.

Tesbihin gerçek anlamına ulaşmak için, tesbih lafzını anlamsız tekrarlardan soyutlamamız gerekir. Çünkü tesbih yaşanılan ve canlılığı artıran bir durumdur.

Rabbimiz bilginlerin anlamaktan aciz kaldığı şeyleri çocuklara kavrattığın için hamd-u senalar olsun. ( Hz. İsa)

İyi işlerde israf, israfta da iyilik olmaz.

KALIN TÜRK / İSMET ÖZEL

Özellikle Türkiye'deki Müslümanlığımızı 'Russel Paradoksu'na benzetiyorum. Yani bir şey ne ise o değildir, ne değilse odur. Gerçi evet Müslümanız diyoruz ama bizi Müslüman olarak ortaya çıkaran şeyler, genellikle Müslüman olmamaklığımız suretiyle edindiğimiz özellikler.

Doğu Bloku bir efsaneydi ve o efsaneyi üretenler tarafından bertaraf edildi. Bizden böyle efsanelere inanmamızı istiyorlar. Birileri diyor ki "Bundan sonra Batı'nın düşmanları olacaktır. Bu düşmanlar medeniyetlerdir. Bu medeniyetlerden biri belki de başlıcası İslam medeniyeti olacaktır."

XIX. asırdan itibaren dünyadaki bütün kültürler Batı medeniyeti tarafından darbeye maruz bırakılmış, güdükleştirilmiş, üreme organları kesilmiş kültürlerdir. Kültürler arasındaki farklar ne gerçektir, ne de Huntington'ın dediği gibi temellidir.

Polonyalıların ' Sosyalizm' tarifi: "Sosyalizm, kapitalizmden kapitalizme gitmek için aşılan uzun, zahmetli ve eziyetli bir yoldur."

Sovyet Bloku'nun yıkılmasıyla birlikte Türkiye'nin Türki Cumhuriyetlerle bağlantı kurması meselesi. Bu bence doğrudan doğruya Türkiye'nin kendi kaynaklarını heba etmesi için Batı'nın bizi sürüklediği bir tezdi.

İHLAS ÇAĞRISI / RAMAZAN KAYAN

Seher vakti, şafak sökerken odamızın ışığı yanıyor, seccademiz serili, Kitabımız elimizde sayfalar açık ve ayetler biri kendine çekiyorsa bu bir samimiyet ifadesidir.

Resulullah'a sadakat babında söylenebilecek nelere sahibiz? Hırka-i Şerif ziyareti için tur düzenlememiz mi? Sakal-ı Şerif'i öpmek için kandil gecelerini gözlemek mi? Ezanı Muhammedi'ye ne kadar samimiyiz? Ezana icabetiniz oranında cevap veriniz, tabi dinlemekte olduğunuz müzik, seyrettiğiniz TV ezan sesini bastırmamışsa.

İnsanlar görür diye ameli terk etmek riyadır. İnsanlar görür diye amel etmek ise şirktir. İhlas da Allıh'ın seni bunlardan korumasıdır. (İmam Gazali)

Nemrutlarla uyum içinde İbrahimi öğretiyi taşırken sergilenen paradoksu nereye oturtacağız? 

Ashabı Kehf'ten geriye bize kalan sadece uyku mu?

Eğer birçok şey birinci tekil şahıs zamiri üzerine bina ediliyorsa kulluk ciddi bir sapma ile karşı karşıya demektir. Artık orada ihlas aranmaz.

Samimiyetin tükendiği yerde kozmetik ve parfümeri tüketim masraflarının yıllık yekününü unutan ile birkaç kapı ötede hasta çocuğunun reçetesine baka kalan bir ilaç alamayan komşuyu aynı dünyanın insanları sayabilir miyiz?

Mazlumların yediği joplar mı, yoksa tuttuğumuz takımın yediği goller mi bizi daha fazla üzüyor?

Radyo istek programlarında sıradaki parçayı tüm dünya Müslümanlarına ve özellikle Çeçen kardeşlerimize hediye etmekle onlara karşı sorumluluğumuzu yerine getirmiş oluyor muyuz?

VAHİYLE DOĞRULMAK / RAMAZAN KAYAN

Hayat ufku SGK, Bağ-Kur, Emekli Sandığı mevzuatı ile dondurulmuş ve sosyal hakları, hayatın mutlak garantisi gören zihni yapının yarınlarından ne beklenir?

Tefekkür dünyasından tatil ideolojisine nasıl terfi ettik? Düne kadar zemzem hasreti ile yanıp tutuşan gönüller, bugün nasıl oldu da cennetten bir köşe Caprice'lerde stres atmak modasına tutuldu?

Ertelenen yükümlülüklerimiz...Mesai sonrası, evlilik sonrası, emeklilik sonrası mücadele tasarımlarımız...Zamanı çalan bizler, günlerimizi Rabbimize tahsis etmemekle bencil davranmıyor muyuz? Zaman aşımına uğrayan sorumluluklarımız, hesaptan düştü mü sanıyoruz?

"Bu sıcakta sefere çıkmayın" dediler. De ki "Cehennem ateşi daha sıcaktır" (Tevbe 81) İsteniyordu ki, mücadele tatil edilsin. Sezonluk sorumluluklar, oyalama taktikleri art arda sıralanıyordu. Eylemsizliğin ve sefersizliğin gerekçeleri, şartların oluşmadığı, alt yapı yetersizliği, kadroların olgunlaşmadığı...

Hayatın baharında gencecik kız Sena Haydaili...Beline bombaları kuşanıp İsrail konvoyuna dalıp düşmanın bağrında parçalanırken "Kadının yeri evidir" mazeretine takılmıyordu. O kadınlığı ile mazur olmuyordu.

İşte dünden bugüne şeytan ve hizbinin Hududullah'ı ihlal için başvurduğu yöntem...Şeytani sıfatların tutmadığı yerde Rahmani kisveye bürünmek. İblis'in söylemini İslamileştirerek içindekini öylece kusması.

Büyük devletlerin hükumetleri, insanlarını kendine bağlamak, onları korkutmak ve diledikleri işe sürmek için iki yola başvururlar. Biri kaba bir yol:Ordu. Öteki daha zekice bir yol:Okul! (Nietzsche)

Raflarımızdan indirdiğimiz kitaplar hangi kitaplar? İslami temel kaynaklar, İslam klasikleri? O yazarları çoktan aştık değil mi? Yerlerine hangilerini koyduk? Hangi çok satanları? Hangi oryantalistlerin yapıtını? Hangi gelişim setleri, kişisel başarı ve kazanç yollarını gösteren kitap takımları? Artık evlerimizde koklayacağımız çiçeklerin yanında seyirlik kitaplarımız da var.

VAHİYLE VAROLMAK / RAMAZAN KAYAN

Sahi bu kitap bize nerede lazım? Akademik araştırmalarda kariyer için mi? Kültürel birikim için mi? Bilimsel tetkik veya tartışma platformlarında haklı çıkmak için mi? Ölüm döşeğindekiler daha rahat can versinler, ölenlerimizin de ruhları şad olsun diye mi?

Yeni kuşakların beslenme kaynakları bulanıklaştı. Grek felsefesi ve mantığı Pers efsaneleri ve düşünce biçimi. Ehli Kitap israiliyatı, Hristiyan mistisizmi, Batı rasyonalizmi...

Evlerimizde acil ihtiyaçlarımızın ekonomik olduğunu düşünmüyorum. Temel ihtiyaç; ahlak, adalet, şefkat, ihsan ve ülfettir. Tam da bu süreçte, kimimiz evden koptuk, kimimiz de eve kapandık.

Odalarımızdaki samimi, sıcak sohbet ortamlarını dışarı kaydırdık...Konferans salonlarına, kültür merkezlerine, derneklere, STKlara...Evde önceki iklim yok. Misafirleri eve almadan ağırlamanın tekniklerini keşfettik. Ama yine de evlerimizde ağırlananlar yok mu? TV starları, sanat yıldızları...Evde yüzümü ekrana mı dönük, Kur'an'a mı?

Namaza durduğumuzda basan sıkıntı. Bir an evvel bitirmek için başlayan telaş ve acele. Ne anlama geliyor? Secde "kulun Allah'a en yakın olduğu an" değil miydi? Secdelerimizde nerelerde geziniyoruz?

Takvanın yerini başarı aldı. İnsan "takva libas"ını çıkarıp "başarı forması"nı giydiği günden beri doyumsuz ve mutsuz. İnsanın ünsiyet bağı koptu.

İslami gayretlerimizin dünyevi sonuçlarını kazanımlarını fazlaca önemsedik. Somut başarılara kendimizi bağladık.

"Allah katındaki konumunu bilmek isteyen kişi, Allah Tealanın kendi yanındaki mevkisine baksın. Zira "Allah'u Teala kulunu, kulunun kendisini indirdiği makama indirir."(Hakim) Allah'ı siz ne kadar önemsiyorsanız, sizin de o kadar öneminiz olur.

Okumak bir hobi midir, boş zaman meşgalesi midir, yoksa bilgi ve hikmet arayışımız mıdır? Amacımız kitap koleksiyonu mu, kitap kurdu olmak mı, yoksa kitaplar üzerinden kurtuluşa yol bulmak mı? Gerçekten kitap okuru muyuz, kitap tüketicisi mi? Birbirimizi yeniden bulmak için okuyabiliyor muyuz?

MODERNİZMİN EVSİZLİĞİ VE AİLENİN GEREKLİLİĞİ / CİHAN AKTAŞ

Şükretmeyi bilmeyen insanlar için şikayet edilecek bir yüz veya vücut kusuru hep vardır. Çünkü asıl problem güzel olmamaktan çok insana hep bir eksiği kaldığını duyurtan propagandaya teslim olmuşluktur.

Atılan ilk bombalarla yada üzerinde çok yazılan çizilen terörle değil, faşizm iki insan arasındaki ilişkide başlar der İngeborg Bachman.

Birbirini tekrarlayan günler, boşluğa savrulur gibi olan emekler, yarını düşünmekten duyulan korku ve bugünü dünden farklı olarak nasıl geçirilebileceğini bilemeyiş sıkıntısı...Çoğu kadın olan nevrozlu hastaların ortak yönü, onları kuşatan amaçsızlık ve tanımsızlık duygusudur.

İdeal Müslüman bir şeyler yapmak için en ideal şartların gerçekleşmesini beklemekle kalmayan, kendini değiştirirken dünyayı da değiştirmeye uğraşan, dünyayı değiştirmeye çalışırken de kendini değiştirmekten vazgeçmeyen, her durumda aşkınlık peşinde olan bir kişiliktir.

Ev merkezli faaliyette bulunmak ayrı şeydir, evle sınırlandırılmak ayrı şeydir. Her hangi bir yerde ev kadını diye tanıtılmak asalak, işe yaramaz, beceriksiz biri gibi tanıtılmakla eşdeğer olmuş çıkmıştır. Bir lokantada garsonluk veya kreşte çocuk bakıcılığı yapan kadın 'çalışıyor' diye övülürken, belki kalabalık bir evin yemek pişirme, temizlik, çamaşır gibi işler de içinde olmak üzere uzmanlık gerektiren birçok işini üstlenmiş kadın, işsiz güçsüz sayılarak küçümsenmektedir.

Şüphesiz Müslüman kadnın ihmal ettiği, boş bıraktığı ve önem vermediği her kayda değer toplumsal sorumluluğu bir başkası farklı hedefler için ivedilikle sahiplenecektir.

Kadınların en hayırlı amelinin erkeğin rızasını kazanmak olduğu söylenir. Ancak bu söylenirken genellikle, rızası kazanılacak olan erkeğin niteliklerine değinmek ve gerçekte bütün müminlerin karşılıklı olarak birbirlerinden razı olması ideali gözardı edilir.

Bir şeyi satın almada ihtiyaç değil, o şeyin alınması gerektiği inancını duyurtan propagandaya bağımlılık esastır.

Üretici firmalar medya aracılığıyla ve modanın ustalıklı yöntemlerini kullanarak tüketiciye neye ihtiyacı olduğunu duyurttukları gibi, neyin güzel olduğunu da öğretirler.

Modanın açıklamalarından sonra alabildiğine geniş vatkaların çirkinliği güzelleşir, gericilik sayılan başörtüsü cazip bir aksesuar haline gelir, Müslümanların giysisinde çirkin olan siyah, gizemlilik ve soyluluk simgesi olarak nitelenir, köylü giysisi diye küçümsenen üçetekler vitrinde hayranlıkla izlenir.

Çiftler için bile birlikteliğin güzelliğini korumak adına ayrı ayrı evlerde yaşarken zaman zaman bir araya gelmeyi savunan bir anlayış, modern insanın insana tahammülsüzlüğünün ifadesi olmaktadır.

İnsanlar yaşayamadıkları ve yaşayacaklarına da ihtimal vermedikleri hayatlara duydukları özlemle hayata küsüyor ve böylece arada yitip gidiyorlar.

Batılı için sevgi duyulan insan cismi olmayan bir varlıktır. Biraz daha somut olarak da o, yardıma ve bakıma ihtiyacı olmayan, üretime katılan, rasyonel düşünen ve Batıya hayranlığını ve bağlılığını ilan eden biridir.

Bugünün en büyük günahı soyut insan sevgisi, uzaklarda bir yerlerde bulunanlara beslenen, kişilikten yoksun sevgi... Tanımadığımız hiçbir zaman karşılaşamayacağımız insanları sevmek o kadar kolay ki! Hiçbir şeyi feda etmemiz gerekmez, aynı zamanda da alabildiğine hoşnut oluruz kendimizden. Hayır! Benzerimizi sevmeliyiz, ama kendisiyle birlikte yaşadığımızı, biri rahatsız edeni. (Tolstoy)

Müslümanlarda da uzaktaki Müslümanları sevmek, yakında bulunanlara reformist, modernist, mezhepsiz, radikal, devrimci...
Oysa İslam peygamberi "Gerçekten iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız."buyuruyor.

Kapitalist sistemin parayla bağlantılı maddi değerleriyle sınırlanan ve bunun dışındaki olgu ve problemlere ilgisiz kalan insan da aslında bir çeşit otistik değil midir? Diğer insanların sorunlarıyla da sadece kendini ilgilendirdiği kadarıyla ilgilidir, o insanların ihtiyaç hissettiği kadar değil.

Son yıllarda kentleşmenin getirdiği problemlere karşı çevre psikologları, gergin ve sinirli modern insanı yapay ve doğal çevrenin desteğiyle rahatlatmayı amaçlayan projeler gerçekleştiriyorlar. Örneğin Almanya'nın Berlin gibi kentlerinde psikologların önerisiyle yaya yolları, kimi yerlerde, insanlar yürürken birbirlerine değsinler, dokunsunlar diye bilinçli olarak daraltılmıştır.

SOKAKTAKİ İNSANIN İMPARATORLUK REHBERİ / ARUNDHATI ROY

İnsan psikolojisinde paranoyak saldırganlık genellikle sinirsel olarak kendine güven duymamanın bir göstergesidir. Bu durumun ülkelerin psikolojisi söz konusu olduğunda da değişmediği söylenebilir. İmparatorluk paranoyaktır, çünkü onun bel altı yumuşaktır.

Ölen kuşlar, hayvanlar, karaya vuran balıklar, zehirlenen su kaynakları, tarih olan bitkiler, hiçbir zaman savaşın bedeli olarak sayılmadı. Bütün bunlar pazarlar ve ideolojiler uğruna yapılan savaşlar sırasında unutulur. Oysa bu yıkım, insan soyunun gelecekte muhtemelen tamamen mahvolmasına yol açacak.

Dünyanın en özgür ülkesinin hapishanelerinde, dünya üzerindeki en fazla sayıda mahkum yatıyor.

Demokrasi "Hür Dünya"nın giyinip süslenmeye, azarlanmaya gönüllü her türden farklı zevki tatmin etmeye meyilli, istenildiğinde kullanılmaya ve taciz edilmeye hazır orospusudur.

İnsanlar yapmak istedikleri şeyler için gerekli varlık ve güce sahip değillerse, o zaman bunu gizlilik içinde ve stratejiyle yaparlar.

90 yılının Ağustos ayında Saddam, Kuveyt'i işgal etti. İşlediği asıl günah bir savaşa girişmiş olması değil, fakat efendisinin emri olmadan başına buyruk hareket etmesiydi. Bu nedenle Hüseyin'in sahibinin gösterdiği sevgiden daha uzun yaşamış bir evcil hayvan gibi yok edilmesine karar verildi.

Madem ki 11 Eylül'den söz ediyoruz, o zaman belki de bugünün sadece geçen yıl Amerika'da sevdiklerini yitirmiş olanlar için değil, fakat dünyanın geri kalanındaki bu tarih kendileri için uzun yıllardır önem taşımakta olan insanlar  için de ne anlama geldiğini hatırlatmak uygun olacaktır. Amerikan yurttaşlarına en nazik en insani yolla şöyle demek: Dünyaya Hoşgeldiniz!

Savaşlar ancak askerler savaşmayı reddettiklerinde, işçiler gemilere ve uçaklara silah yüklemeyi reddettiklerinde insanlar imparatorluğun dünyanın dört bir yanına yayılmış ekonomik ileri karakollarını boykot  ettiklerinde durdurulabilir.

Sovyet tarzı komünizm çok az sayıda insanın elinde çok fazla gücü gasp etmesine izin verdi. Amerikan tarzı kapitalizm de aynı sebeplerle başarısızlığa uğrayacak. Her ikisi de insan aklı tarafından inşa edilmiş, insan doğası tarafından yıkılmış büyük yapılar.

Ancak, Amerikan hayat tarzı tek kelimeyle sürdürülemez. Çünkü bu hayat tarzı, Amerika'nın ötesinde bir dünyanın bulunduğunu kabul etmiyor. Bereket versin ki, gücün bir raf ömrü var. Zamanı gelince, belki bu güçlü imparatorluk da kendisinden öncekiler gibi altından kalkamayacağı kadar çok misyon üstlenecek ve bunların altında ezilip kalacak.

SOHBETLER I / ENGİN NOYAN

Eğer alemlerin Rabbi, insan soyuna son mesajını miladi yedinci yüzyılda değil de 1990'lı yılların başında, Hicaz çölünde değil de Manhattan adasında, dolayısıyla Arap değil, Amerikalı, ümmi değil, Harvard mezunu bir peygambere, Arapça değil de İngilizce vahyetmeyi murat etse uygun görseydi, hepiniz bayıla bayıla Müslüman olurdunuz öyle değil mi?

Ana babası tarafından Kur'an kursuna gönderilen çocuklardan kaçta kaçı mübarek Kur'an sevgisiyle, mübarek Kur'an'la tanışma heyecanıyla dopdolu döner evine, hatta icazetini alır? Kur'an öğretme metodunun kurbanlarından bana bir tanesini gösterebilir misin ki, Kur'an dersinden kaçmamış yada en azından kaçmayı denememiş, hiç olmazsa aklından geçirmemiş olsun?

Üniversite diploması dediğin, dünyanın her yerinde, her sıradan insanın, eğer öyle bir gayesi, niyeti varsa basit bir çabayla elde edebileceği sıradan bir etiketten ibarettir. O her şeyine hele hele de eğitim düzeyine, sosyal düzenine ve teknolojik başarısına yıllardır pek bir özendirilip 'resmen' hayran bıraktırıldığımız Batı dünyasının hiçbir ülkesinde, üniversite bitirmiş olmakla övünmez ve de övülmez hiç kimse!

Okumayı bırak bir yana, pamuk elimizi cebimize atıp da onları satın almak için para harcamaya bile kıyamıyoruz, anladığımız kadarıyla. Zira ziyaret ettiğim Müslüman evlerinin kitaplıklarında İslama dair her ne varsa hemen hepsinin de gazete kuponu mukabili elde edilmiş yayınlar olduğunu hayret ve dehşet içinde gördüm.

"Beş vakit namazında niyazında!"diye övmeleri, günde beş vakit namaz kılmayı neredeyse bir üstünlük, bir fazilet göstergesi kabul etmeleri...Günde beş vakit namaz kılmak, zaten "elhamdülillah Msülümanım" diyen kişinin olmazsa olmaz görevi değil mi? Sadece üzerimize zaten farz olan belli başlı ibadetleri yerine getirmeyi yeterli bulmakla kalmıyor, üstelik bunu da çok büyük bir marifet addediyoruz.

İNSAN OLMAK / ENGİN GEÇTAN

Gelenekler ve töreler insana koruyucu bir ortam sağlar, ama onun toplum içinde farklılaşmasını ve kişiliğine yeni boyutlar katabilmesini de önemli ölçüde kısıtlar.

Düşüncelerin gerçekleşmesi insanın kendi kendisini ve geleceğini yönlendirmesinde ona yardımcı olmuş ama içgüdülerin zayıflaması diğer insanlara ve geliştirdiği teknolojiye eskisinden daha bağımlı bir duruma gelmesine neden olmuştur.

Geçmiş kuşakların ustası gönlünü vererek yarattığı üründen ötürü gurur duyar, sanatını yakın ilişki içinde bulunduğu çırağına en az birkaç yıllık bir sürede öğretir, bireyselleşmiş olmaktan ötürü kendine saygı duyardı. Günümüz çalışanıysa sistemi oluşturan mozaiğin yalnızca çok küçük bir parçası. Üstelik çoğu zaman sistemin bütününden veya sistem içerisindeki yerini hiçe indirgeyen böylesi bir dünyanın insanda yarattığı kopukluk bazen davranış bozukluklarına neden olmaktadır. Aslında çağdaş toplumların en önemli ruh sağlığı sorunu da budur.

İnsan eskisinden çok daha fazla sayıda insanla, çok daha kısa süreli, daha yüzeysel ilişkiler kurma eğilimindedir. Örneğin kirpiler ısınabilmek için birbirlerine sokulurlar ama dikenleri birbirlerine batar. Birbirlerinden ayrıldıklarındaysa  soğuktan rahatsız olurlar. İleri geri hareket ederek sonunda dikenlerini batırmadan birbirlerini ısıtabilecekleri en uygun uzaklığı bulurlar.

Tutucu kişi yapmak istediği ama yaparsa suçlanacağı davranışları başkalarında gördüğünde onları eleştirerek yada engelleyerek kendi isteklerini ketlemeye çalışır.

Bazı insanlar gerçekten çok çalıştıkları için yorgundurlar. Ancak bu insanların kendi sorumluluklarından kaçmak için kullandıkları bilinçdışı mekanizma yorgunluk değil, çalışma tutkusudur.

Bir insan ancak kendisine verebildiğinde diğer insanlara da 'gerçek anlamda' verecek şeyi olur.

Bir insanın yalnızlığı, yalnızlığın boşluğuna ve ürkütücülüğüne karşı geliştirdiği savunma mekanizmalarıyla da anlaşılabilir. Sürekli ve aşırı yemek yeme, anlamsızca ve sürekli bir şeyler satın alma, seçim yapılmaksızın art arda film yada TV seyretme bunlar arasındadır.

Herkes kendi benliğinin ulaştığı olgunluk derecesine eşit olgunlukta birini bulur.

Evliliğin eşlerin kişisel gelişim olanaklarını engellememesi gerekir. Ama toplumumuz evlilik içerisinde eşlerin bireyleşme çabalarını sürdürmelerini evlilik kurumuna karşı bir tehdit olarak algılamakta ve gerçeğin bunun tam karşıtı olduğunu değerlendirememektedir.

İnsan bağımsızlığa doğru attığı her adımı ürkütücü bir tehdit olarak yaşar. Öbür insanlardan farklı davrandığı oranda reddedilme yada sevgiyi yitirme olasılığı artar.

Özerkliği öğrenememiş olmaları, kendi sorumluluklarını üstlenebilmelerini engellediğinden zaman kullanımı kendi dışındaki etmenlere bırakarak sürüklenir, üstelik bundan ötürü çevresel koşulları sorumlu tutarlar. Her yere geç kalma eğiliminde olan insanlar, bunun kendi sorumlulukları olduğunu görmezden gelerek her defasında gecikmelerini haklı gösterecek bir neden bulurlar.

Özellikle katı ve baskıcı bir ortamda yetişmiş insanlar için zaman, içinde bulunulan anın değerlendirileceği bir varoluş boyutu olmaktan farklı bir biçimde tüketilmesi ve bitirilmesi gereken bir nesne gibi kullanılır. Örneğin böyle bir insan arabasıyla bir yere gitmek için yola çıktığında onun için önemli olan şey bir an önce gidilecek yere ulaşmaktır, arada geçen zaman ise sindirilerek yaşanmaz. Dolayısıyla yaşamanın tümü de yerine getirilmesi gereken bir görevler dizisi olarak tüketilir. Gün akşamı etmek için, okul bitirmek için... Böyle bir insan seferberlik durumundadır, kendisine sürekli görev üretir ve bir türlü gevşeyemez.

Para tutkusuna kapılan insanlar sahip oldukları imkanlarla orantılı bir yaşam sürdüremezler. Çünkü onlar için para iyi yaşamak için bir araç olmaktan öte, bir türlü giderilemeyen boşluklarını doldurabilecekleri sanısında oldukları bir nesnedir.

Sahip olma eğilimi insan doğasının kalıtsal bir parçasıdır ama insan sahip olduğu şeylerle birlikte yaşayarak bunu bir sürece dönüştürebilir. Oysa bazı insanlar sahip oldukları şeylerle yada diğer insanlarla birlikte yaşayacakları yerde onları seyrederler.

Geçmişte insanlar geleneklerin sağladığı koruyucu ortam içerisinde, günümüz insanının yaşamakta olduğu yalnızlık, anlamsızlık ve yabancılaşma gibi duyguları pek tanımıyorlardı. Ama geleneklerin koruyuculuğunu özgürlüklerinden vazgeçerek ödemişlerdi ve yaşadıkları toplumsal ortam kendilerini gerçekleştirebilmek için bugüne oranla çok daha az elverişliydi.

BİLİM VE YANILGI / TAHA AKYOL

Bilim 'kantiteler' yani ölçülüp sayılabilir, sınanabilir şeyler alemiyle ilgili. Bilgi ise gözlem, deney ve ölçüm yapılamayan, ancak sezilen, hissedilen, idrak edilen, inanılan 'kalitatif' alemle ilgili. İki farklı alan 'gerçek' ile 'hakikat' alanları. Biri diğerinin reddini gerektirmez.

Bilgi ile ideolojiyi ayırmanın bir ölçütü vardır: Test edersiniz, deneyden geçirirsiniz, önyargınızı sınarsınız. ...Fanatizmin bütün türlerindeki bu ideolojik körleşmenin temel zihni mekanizması, ideolojinin "bilgi" sanılmasıdır. Böylece ideolojiye 'yanılmazlık' atfedilmesidir. Halbuki bilim, bilginin yanlışlanabilmesi metodudur.

Hiçbir ideolojik şema öngörüldüğü gibi uygulanamaz. Bilimsel bilgi insanoğlunun çok yüksek bir zihni faaliyetlerinin eseri olduğu için, bu düzeye ulaşmamış zihinlerin ideolojiye müptela olması, her şeyi izah eden sahte bilimlere kapılması, yarı aydınlar için çok cazip geliyor. Zaten insanoğlunun astrolojiyi icat etmesi, astronomiyi keşfetmesinden öncedir.

Komplo teorileri özellikle kriz ortamlarında insan ruhuna uygun düşmektedir. Olayların son derece karmaşık çözümleri üzerinde kafa patlatmak yerine bir düşmana bağlamak ve sebepleri ruhlarımızı ateşleyebilmektedir.

Anlamak başlı başına önemli bir meseledir, çünkü anlamamız zihniyetimize göre değişir. Yıldızlardan astronomların ve astrologların anladıkları çok farklı değil midir?

Bilim zihniyetinden yoksun bütün 'her şey'ci yaklaşımların hatası şudur: Bilimsel düşünmenin temeli olan karmaşık sebepler sonuçlar ilişkisinin (illiyet, nedensellik bağının) var olup olmaıdğına bakılmadan bir alandaki teori ilgisiz ve ilişkisiz başka alanlara da yaygınlaştırılıyor, 'her şey'i kapsayacak şekilde aşırı genelleme yapılıyor.

Hindistan Tamil-Nadu bölgesi üzerine yapılan araştırma "Burada Hindular ile Müslümanların birlikte yaşadıkları çok sayıda köy var. Aralarında yoğun bir interaction var, symboisis halinde yaşıyorlar. Köyün ortak günleri, ortak merasimleri var. Şehre geldiklerinde evvela köyün ortak gün ve merasimleri kalkıyor! Bireyin yardımlaşma, dayanışma ihtiyacı artık aynı köyün mensupları olarak değil, etnisiteye göre oluşmuş semtlerde etnik bir biz duygusuyla karşılanıyor. Böylece biz ve ötekiler hissi doğuyor, güçleniyor. Ve etnisite sertleşiyor. (Şerif Mardin)

Medresede 'ilim' kutsaldı, ulvi idi. Onun için hayatın ihtiyaçlarını karşılama gayreti yerine hayatı kendine uydurma beklentisi anlamında medrese bilimi normatifti.

Siyasi ve ideolojik sorunların tartışılmasına boğulmuş "özgür" bir üniversite kesinlikle bilim üretemez, hatta bilimi boğar. Siyasi ve ideolojik tartışma olarak algılanan bir özgürlük anlayışı bilimin ve bilimsel düşüncenin düşmanıdır.

Japon ekonomisindeki aşarının sırrı, tek amaçlılıkta yatıyor. Grup her şey demek. Birey kendi isteklerinden daha yüce bir yarar uğruna vazgeçiyor. Kişisel başarısızlık topluma ihanet olarak görülüyor. Bu nedenle çok daha ağır bir biçimde hissediliyor ve intiharla cezalandırılıyor. (Cem Kozlu)

Hem iyi üniversite ve araştırma kurumları olacak hem bu kurumların bilimi kullanacak olan piyasayla ve sosyal organizasyonlarla dinamik ilişkileri olacak.

Sosyalizm 'bilimsel' olduğu için iflas etti. Çünkü Marksizmde bilim "her şey"in doğrusunu gösteren külli bir hakikat bir yanılmazlık olarak algılandı. O yüzden farklı olana şiddetle kapalıydı. Sosyalizmin bilim anlayışı Popper'in söylediği gibi yanlışlanabilir değildi, mutlak doğru idi. O zaman başka doğrulara da ihtiyaç olmaz! Artık zihinler dışarıya kapalıdır, dışarıdan öğreneceği, alacağı hiçbir şey yoktur, aksine dışarıda alçak namussuz burjuvazi vardır.

İmam Fahreddin Razi, geometri öğrenmek Müslümanlar için farzdır derken, 250 yıl sonra İmam Rabbani geometrinin faydasız olduğunu söyler. Bu dönemde Osmanlı akli ilimleri terk edip, fıkhi konularla meşgul olmuştur.

Maurice Lombard'ın aktardığına göre X. yüzyılda Müslüman tüccarlar hep eğitimli insanlardı. Şairler, yazarlar ve alimler de çoğunlukla tüccardı.

İslamiyet ve bilgi noktasında Akdeniz'in kaybı ve Moğol istilaları, bilime darbe indirmiştir. Daha çok medresede tutuculuk, içtihatın kapanması, fıkhın donması, bilginler arası irtibatın kesilmesi, ormanların azlığı...

Ortadoğuda masa sandalye geleneğinin bulunmama sebebi tahta kıtlığıdır. Tahta ve bilim arasında süper bir bağlantı vardır.

Osmanlıya felsefe ve bilimi getirenler Endülüs'ten tehcir edilip Osmanlı'ya iltica eden Yahudi alimler.

Resmi profesör unvanı, bilimin gerektirdiği profesörce düşünmeye sahip olmak için yetmiyor. Şerif Mardin hoca en yetkili olduğu konulardaki sorularımıza bile "şu şöyledir, şöyle olmalıdır" tarzında "kesin inançlı" cevaplar vermekten kaçınıyordu.

Osmanlı'ya matbaanın geç gelme nedeni, binlerce hattat, ciltçi, mürekkep-kağıt vs yapanları işsiz bırakmama endişesi olmuştur. Şeyhülislam matbaaya fetva vermiştir ama ayaklanmalar olmuştur. Lonca sistemi sınırlamaları matbaaya engel olmuştur.

BİR SEVGİLİ GİBİ YAŞAMAK / LEYLA İPEKÇİ

Bugünün eğitim modeliyle dinden uzaklaşılabilir. Ama resmi dayatmaları bol, ezberciliği ve kazanmayı yücelten, geçmiş kültürlerine neredeyse bir atıf bile yapmayan bu eğitim biçimini dünya uygarlıklarındaki 'nihai doğru' olarak okumak isabetli midir?

Edinilmiş bilginin gücüne baş döndüren saltanatına çoğu zaman yenik düştüğümüz için kibirleniyoruz. Bilgi sahibi oldukça haddimizi bilmez hale geliyoruz. Çünkü her bilginin bir başka bilgiye muhtaç olduğunu ve 'ilk neden'e böylece varacağımızı unutuveriyoruz.

Sistemi değiştiren uyanışlar ille de kalın kitaplarla olmadı bugüne dek. Öncelikle insanın kendi içindeki değerlerin gücüyle oldu.

Her baktığımızı ilk kez görebilmek ve edinilmiş bilgilerin bağlayıcılığından, sınırlamalarından kurtulmak için bazen entelektüellerin bile yeniden ümmi olmayı öğrenmesi gerek belki de. Saf niyetle bakabilmek için. Herkesten bir şey öğrenilebileceğini hiç unutmamak için.

Dünyanın dörtte üçünü balçığa gömdüğümüz halde temiz hava soluma, iki yeşillik görme hevesiyle yıl boyunca para biriktiriyor, toksik yiyecekler tüketip toksinden arınma diyetlerine paralar bayılıyoruz.  Sonra da iki alışveriş arası katliam filmlerini izlemeye gidiyoruz.

İhtiyaç fazlası olarak tükettiğimiz her ürünün yalnızca bizi nefsimize daha bağımlı hale getirip köleleştirmediğini, aynı zamanda başkalarının insanca yaşama hakkını da elinden aldığını unutmamalıyız.
Sadece kayıtsız, suskun ve duyarsız kalmakla değil, satın almaya, haz duymaya ve şiddete olan düşkünlüğümüzle de küresel adaletsizliğin artmasına katkıda bulunuyoruz.

Medeni anne ve babalar, Batı'da bu yıl da çocuklarını dövmediler. Ne var ki, Batı'nın dövülmeden büyütülmüş çocukları uçaklarına binip kentlerin, köylerin üzerine misket bombalarını yağdırıverdiler. Birebir temas etmeden steril. Kimseyi dövmeden, kırmadan. Onlar medeni. Barbarlar ise direnmek için kendilerini patlattılar bomba diye.

Çocuklarının öğrenme, keşfetme, merak etme ve ilgi duyma gibi becerilerini geliştireceklerine sınavlarda kazanmaya odaklı, kazanır kazanmaz unutulmaya şartlanmış ezberci bilgiler edinmek üzerine kurulu eğitim sistemini sorgulamak akıllarına gelecek mi?

Vatanınıza dil uzatanları temizledikten ve hainlerinizden intikam aldıktan sonra, öldürecek, idam edecek, hapse tıkacak kimse kalmadığında sevmeyen herkes terkettiğinde nasıl kanıtlayacaksınız sevginizi?

Ne yazık ki, vahşi kapitalizmde önlenemeyen globalizmde iş bulamayan Fransız gençlerinin bir göçmen kızın hangi koşullar nedeniyle ülkesini terk ettiğini öğrenmek, bu terk edişte kendi dahilleri olup olmadığını merak etmek, eski sömürgelerinde yaşayan insanların bugünkü yoksulluklarıyla kendi refahları arasında bir bağlantı olup olmadığını araştırmak gibi lüksleri kalmamış. Tek düşmanları, kendi iş olanaklarını kapan, devletlerinin bütçesini sömüren göçmenler.

Kendini ifade etme fırsatı tanınmayanlar dillerini gitgide unuturlar, yitirirler. Dilin yitirilişi de düşüncesi geriletir, indirger, kültürleri asimile eder.

Batıya her fırsatta karşı çıkıp düşmanlık etmek de Batılı değerler tarafından esir alınmışlığın en çarpıcı örneklerinden biridir.

Tecavüzü bilmekle ne elde ediyoruz? Başkalarının acılarına odaklanmamız hedeflenmediği sürece bu bilgi bizim insanlığımıza nasıl hizmet edebilir?

ZİHNİ KARIŞIKLAR İÇİN ALIŞKANLIK REÇETESİ / METİN ÖNAL MENGÜŞOĞLU

Müslümanları kuşatan ve çoğu kez boyunduruğuna alan iki tehlikeyi hatırlayalım: batı ve töre. Düşünüyorum da Batının değerleri, çağdaş değerler, evrensel değerler diyerek insan hakları, demokrasi, laisizm, eşitlik gibi kavramlara itibar eden Müslümanlara şaşıyorum. Vahyin diline aşina bir mümin böylesine içi boş yahut pagan ilkelliklerle dolu söylemlerin sarhoşluğuyla uysallaşır ve uyuklar mı hiç?

Neredeyse düşünür sayılabilmek için birkaç noktada vahye ters düşmek gerekiyor sanki. Ve sanki düşünürlük sıfatı başkaldırıyla başlıyor.

Liberallere yaklaşan, solculara hoş görünmeye çalışan Müslüman, onlara yaklaşırken kimlerden uzaklaştığını yeniden düşün!

Tesbihatlarınızı evinize saklasanız? Orada dilediğiniz kadar yapsanız? Ama mescitlerde, kardeşlerinizle omuz omuza iken birbirinizin dertlerini dinleseniz, bunlara ortaklaşa çareler arasanız, bilgi alışverişi yaparak aydınlanmanızı hızlandırsanız, bugünkünden daha sevaplı bir iş yapmış olmaz mısınız? (Resulullah salatı eda ettikten sonra cemaate dönüyordu, işte onun assl öğretisi o zaman başlıyordu.)

"Tanrıya akıl ile değil ancak gönül veya aşk yolu ile varılabilir." Akıl ile gönlü birbirinden ayıran, kopartan bu düalist mantığın İslami bir yönü yoktur.

Dindar insanlar evvela dedelerine ninelerine uyarlar.  ...domuzun bizzat kendisinden nefret etmeyi öğrenirler her şeyden önce.

Siz siz olun amelle başlayıp zihniyet teşekkülünü sonraya atmayın. Çünkü amel bir mükellefiyettir. Bütün ameller bir niyet ve vakit ile mukayyettir. İbadete alıştırmak yerine muhakeme mekanizmasını işletmeyi öğretmek, fikir imalatı etütleri yaptırmak ve ahlaki olgunluğu geliştirmek daha sağlıklıdır.

Amelleri sırf alışkanlık olduğu için yerine getirmek bir fayda vermez.

Tarafsız olamayız. Çünkü biz her vakit Hakk'a taraftarız.

Müminler en müttakisi bile çabalarıyla cenneti hak edemeyeceğini bildiğinden Rabbinin kendisini adaletini de aşan rahmetiyle yarlığamasını diler.

BİR KİTAP BİR BALTA / ÖMER FARUK DÖNMEZ

-Yolcuya yol lazım.
-Bu yolda galibiyet de var, mağlubiyet de. Hepsi imtihan. Rabbim galibiyet verir, gevşeyecek miyiz, şımaracak mıyız, ona bakar. Mağlubiyet verir, çözülecek miyiz, yıkılacak mıyız, ona bakar. Yol odur ki doğru vara. Has yolcu  zaferde de yürür, bozgunda da. Yolcunun en kavi yoldaşı yolun kendisidir ki ona istikamet derler.

Devlet denilen şey, insana kim olduğunu anlamasına yaramayan, fakat çalıştığı yeri bulmasını sağlayan bir kimlik vermeyi uygun buluyorsa ontolojik anlamda birçok ayrıntıyı gözardı etmeye yatkın bir mekanizma demektir. Hayatı var oluş sırrına uygun olarak düzenlemeyen bir mekanizma, eninde sonunda insanı nesneleştirmeye kalkacaktır.

Bu dünyada belli bir yaşam standardına (yani Tanrının istediği kurallara) uymanın neticesi olarak, öbür dünyada cennete gidilebilir. Bu bir sebep değil sonuçtur. Cennete gitmek için yaşayanların, bu dünyada yaşamak için yaşayanlardan bir farkı yoktur aslında. Cennetten daha üstün bir şey için yaşandığı hissi kemale erdirebilir insanı.

Bir edebi metinde bulunması gereken unsurlar! Şaibeli ve tarafgir kurulların düzenlediği ödül törenlerinde sanata dair entelektüel herzeler yumurtlamaktan başka bir şey bilmeyen aptal edebiyatçılar ve piyasanın muteber köşelerini işgal etmiş yazarcıklar uğraşsın bunlarla bayım. Anlatmak istediğimi anlatabilmiş miyim, siz ona bakın!

Tanrı kartlarını çoktan açmıştır. Ve Tanrının en büyük kozlarından biridir ölüm. Bu yüzden de şeytanın en büyük numarası ölümü unutturmaktır. Tanrı için yaşamayan, şeytan için yaşamıştır.

Biz neden hayattan kaçıp kitaplara sığınırız? Çünkü dünya sahtekarlarla doludur azizim, insanlar samimi değildir, herkes birbirini kırar, incitir. Bizim o koca koca kitapları devirmemiz iki satır samimiyet bulabilmek içindir arkadaşlar.

Nereye taşındılar? Hoşgörü mahallesi diyalog apartmanı kat iki Ilımlı /İstanbul.
Abi hangi otobüsle gidebilirim Ilımlı'ya? Olum orası yeni yerleşim, otobüs gitmiyor, dolmuşa binmen lazım.
Peki hangi dairede oturuyor bu arkadaşlar? Valla hesapta helal dairesinde fakat doğrusu şaibeler var, çünkü helal dairesi o kadar geniş değil, onca malı mülkü nasıl sığdırırlar. ...park sorunu falan yoktur, hassasiyetlerini dilediğin yere park et örneğin...

GÖĞÜ DELEN ADAM / ERİCH SCHEURMANN

Papalagiye göre iki şey vardır. Birincisi Büyük Ruh'un bizlere hiç göstermeden yaptığı ve bize hiçbir emeğe mal olmayan hindistancevizi, midye, muz gibi şeyler. İkincisi ise insanların emek ve çaba harcayarak yaptıkları yüzük, yemek kabı, sineklik gibi şeyler. beyaz efendi şey dediğinde kendi eliyle yaptıklarını kasteder.

Daha çok ve daha yeni 'şey'ler tasarlar. Ve hemen ardından bu yeni 'şey'i elde etmeye çalışır.

Bir sürü 'şey' yaptığı için de kendisinin Büyük Ruh olduğunu sanır.

Eğer insan çok fazla 'şey'e gereksinim duyuyorsa bu büyük yoksulluğun göstergesidir.

Eğitim kafanın son sınırına kadar doldurulması demektir. eğitilmiş beyaz adam palmiyenin boyunu hindistancevizinin ağırlığını, bütün büyük şeflerinin adlarını, savaşlarının zamanlarını bilir. Çoğu kafasında koca bir yük taşır oradan oraya, bedenini yorgun düşüren, zamanla güçten kuvvetten kesen bir yük.

Gazete bütün insanları tek bir kafa haline getirmeye çalışır. Kafamızı bol besinle doldurur ama güçlendirmez.

Aklı başında bir insan sıcacık gerçek yaşam dururken karanlık bir odaya hapsolmuş yalancı yaşamı ne yapsın? ...artık bu yalancı yaşamı gerçek yaşamdan ayırt edemez duruma gelir. Gerçek yaşamlarında yapmayı akılların ucundan geçiremeyecekleri rezillikleri yaparlar. (Sinema hakkında)

Papalaginin elleri 'şey' yapmaktan dinlenmeye fırsat bulamaz. Yüzleri yorgun ve acılıdır. Çoğu Büyük Ruh'un şeylerini görmekten acizdir.

Teki bile yeterli olan bir 'şey'den, bir sürü şey yapmayı becerir. Tek bir kulübede o kadar çok şey vardır ki, beyaz şeflerin çoğu yalnızca o şeyleri yerli yerine yerleştirmekten ve kumlarını temizlemekten başka işleri olmayan sürüyle erkek ve kadın çalıştırmak zorunda kalır. ...zamanın büyük bölümünü 'şey'leirni saymaya, yerini değiştirmeye ve temizlemeye ayırır.

Saçlarını düzeltmek için kaplumbağa kabuğundan bir alet yapsa, o alet için bir de kılıf yapar, sonra o kılıf için küçük bir kutu, küçük kutu için de büyük bir kutu. Her şeyi kılıfların ve kutuların içine yerleştirir.

İSLAM / İSMAİL FARUKİ

İslami görüşe göre insanoğlu günah işlemekten çok kurtuluşa ermeye ve felah bulmaya eğimli bir yapıdadır.

İslam insanoğlunun sadece iman etmesiyle hiçbir amelde bulunmadan dinin hedef ittihaz ettiği huzur ve mutluluğa ulaşabildiğini kabul etmez. Kişi imanın gereklerini amelleriyle göstermelidir. İman kişiyi salih ameller işlemeye itebilir de itmeyebilir de.

Müslüman tüm hayatını Allah yolunda harcamalıdır. Bu ölçü, bir kimsenin kendi kendini disipline etmesi, tabiat kanunlarını keşfedip anlaması, hayatın nimetlerinden Allah'ın rızası dairesinde ilahi örneğe uygun biçimde daha kolay ve yeterli şekilde istifade etmesini sağlar.  ...İslami bir hayatı yaşamak aynı zamanda birçok riski ve tehlikeyi de göze almak anlamına gelmektedir.

Zekatın iki yönlü hedefi vardır. Birincisi, servet sahiplerini bu zenginliklerinin ancak fakir olan kişilerin geçimlerini ve hayatlarını temin etmekle tadil edileceğini salık vererek onları ikna eder. İkincisi, hemcinslerinin ihtiyaçlarını temin etmek suretiyle onların, kendi kendilerini talihsiz ve bedbaht olarak addetmelerine engel olmuş olur.

Bile bile kendini yemek ve seks arzusundan alıkoymak, kişi ve gruplarda kaçınılmaz olan ölüm düşüncesini harekete geçirir. Ölümün kaçınılmaz bir gerçek olduğunun şuurunda olmak ise, kişi ve gruplara bu konudaki düşünce ve şuurlarını harekete geçirmek için daha geniş imkanlar verdiği gibi, onları yaşam direnişi uğrunda yeni bir mücadeleye sürükler.

İslam'ın din görüşü, vahyin ve dolayısıyla Kur'an'ın bizzat kendisinden oluşuyordu. İşte bu İslam'ın neden ayrıca bir din tarihine sahip olmadığını, onun bir din olarak kendi tarihinin bir formasyonu olduğunu ortaya koymaktadır.

ORUÇ RİSALESİ / EDİSYON

Kur'an insanoğluna kendini tutmayı öğretmek için gelmiş ilahi kitaptır. Hakim (bilge) kelimesinin 'ata gem vurmak' kökünden geldiğini hatırlarsak bunun ne manaya geldiği daha iyi anlaşılır. Bu durumda Kur'an'ı Hakim "insanoğluna kendisine gem vurmayı öğreten kitap" demek olur. (İhsan Eliaçık)

İbadetleri bir hedefe erişmenin yolu olarak görebilenler için bu kulluk görevleri artık sırtta taşınan ve bir an önce indirilmeye çalışılan bir yük olmaktan çıkar ve adeta üzerinde yükseklere ulaşılan bir araç haline gelir.

Oruç insana ibadet için yaratıldığını hatırlatır, her dakikanın Allah'ın emir ve yasaklarına uygun olması için gayreti artırır, ruhu olgunlaştırır. Oruçlu insan Rabbini daha çok düşünür ve huzura kavuşur.

Günümüzün manzarası 'oruç kafası' diye nitelenen sinirlilik, acelecilik, iftar öncesi telaş ve özellikle trafikteki keşmekeşlik ve kaza yoğunluğu. Tek kelimeyle sabırsızlık ve stres. sebep olarak gösterilen iftira da hazırdır. 'Oruç kafası!' Oruç insanda sabır kapılarını sonuna kadar açar, açlık da insanı olgunlaştırırken, insanımız bırakın oruç tutmanın hakkını vermeyi, aç bile kalamamış, akşam tıka basa yedikten sonra, sahurda da gün boyu hazmedilemeyecek yağlı ve hamur işleriyle kilo artırmaya çalışmıştır. Buna rağmen sinirlenmenin ve sabırsızlanmanın suçu da oruca yüklenir, bir ibadete hiç bağdaşmayacak kadar çirkin ve yalan şekilde iftira atılır.

İnsanımızı yönlendiren düzen ve kurumlar, belediyeler ve özellikle medya Ramazan'ı 'ibadet ve maneviyat ayı' olmaktan çıkarıp eğlence ayı olarak değerlendirmektedir. (Ahmet Kalkan)

RAMAZAN'LA DİRİLMEK / EDİSYON

Yaşadığımız yoksulluğumuzun, açlığımızın bir ibadete dönüşebileceğini, zenginliklerimizin, imkanlarımızın, mal ve mülklerimizin Allah'ın rızasını kazanmanın aracı olabileceğini hatırlatan yoksulluk ve sıkıntılarımızı, çaresizlik ve sabırlarımızı eksiklik ve güçsüzlüklerimizi "bedenimizin zekatı"(İbn'i Mace) kılan tüm bunları Rabbimizin hoşnutluğuna vesile kılan Ramazan...(A. Cemil Ertunç)

Kur'an'ı okumak, onu yaşayıp anlatmak zaman ayırmayı ve sorumluluğu gerektirir, yani fedakarlık ister. Kur'an bir müminin sadece Kur'an'ı okuyup onunla iman etmesini beklemez. Ya neyi bekler? Bu birikimi diğer insanlara aktarmayı onlarla paylaşmayı ve bu uğurda karşılaşılan sıkıntılara da göğüs germeyi ister. Bu uğurda uykusundan feragat edip çalışan, iş meşgalesinden vakit ayırıp bildiğini paylaşan bir insan arzular, ki bunlar tamamen her bir müminin kendisi için yaptığı yatırımlardır ve elde edeceği cennet içindir. (Şemsettin Özdemir)

Günah insanın kendi dışındaki bir olguya(işlenmesi yasak bir olguya) onu ihlal etme niyeti taşıyarak yönelmesidir.

Yemekten içmekten nefsini mahrum bırakan insan, yiyip içerken kendi bedeninin olduğunu, o bedenin ihtiyaçları bulunduğunu ve en ilginci o ihtiyaçlar giderilmediği takdirde bir zavallıdan başka bir şey olmadığını kavrıyor. ...kavrarken bir yandan da iradesini kullanmak suretiyle böylesi bir aczin üstüne çıkabileceğini yüceleceğini de hissetmeye ve kavramaya başlıyor. (Rasim Özdenören)

TESELLİLER KİTABI / YUSUF ÖZKAN ÖZBURUN

Felsefenin bilgelik damarından uzak kısmının insanı anlamsızlığın kuyularına fırlatarak, kabuk bağlayan yarayı iyileştirmek yerine iyiden iyiye deşmek yoluyla huzursuzluğu ve tedirginliği artırmasını bir erdem, bir üstünlük gibi pazarlamasını tiksinç buldum.

İnsan dünyada ne kadar maddi zevk tadarsa o kadar ölüm tatmış demektir.

Sahip olduğumuzu sandıklarımız bize sahip olmaktan başka ne işe yarıyor?

"Hayat teselli olmaktır. Kişi teselli bulduğu şeyle yaşar, onunla hayattadır. Herkesin tesellisi ve huzuru farklı şekilde ve farklı şeyledir. Hayatın en alt mertebesi ve en aşağı derecesi dünyanın fani yüzüyle teselli olup oyalanmaktır. Bu hayvanların hayatına benzer. İnsan dünya malı toplamaktan kaçınmalı, kanaatkar olmalıdır. Allah'ın rızası için gayret etmeli, nefsiyle savaşmalıdır. Maddi hayatta yeteri kadar yetinmek, insanı Hakk'a yönelişe hazırlayan sebeplerdendir, ilk adım budur. Dünyanın oyuncaklarıyla teselli olan kişi "dünya ile yaşayan" Rabb'inin zikri ve meşguliyeti ile teselli olan kişi ise "Mevla ile yaşayan" insandır." (Hace Yusuf Hamedani / Rutbetul Hayat)

Bir şeye, bir olaya, küçücük bir varlığa Allah'ın bakmamı istediği gibi bakmayı azıcık yakaladığımda, içim anlamın ışığıyla dolduğunda, Allahsız bakışın pençesine her düştüğümde, her şeyin bir düşmana, her yerin azgın bir zindana dönüştüğünü gördüm.

Popüler psikiyatri kültürü tahammül kozasını erken yırttığı için içerideki kelebek güçsüz düşüyor.

Rivayet odur ki, eski zamanların birinde bir arif kişiye göklerden "Ne istersin?" diye bir soru geldi. Cevabı şu oldu: "İstememeyi isterim. Çünkü bütün elem ve kederler bir şey isteyip onu elde edememekten kaynaklanır. İstemezsen keder de ortadan kaybolur."

Eski kitaplarda anlatıldığına göre Hz. İsa çokça güler, Hz. Yahya fazlaca ağlardı. Hz. Yahya bir gün Hz. İsa'ya "Galiba sen Allah'ın ince oyunlarından gereğince eminsin ki gülüyorsun."dedi. Hz. İsa da "Sen de Rabb'in ince acayip gizli olan inayet ve yardımlarından fazlasıyla ümidi kesmişsin ki bunca ağlıyorsun." diye cevapladı.

Belki de Yaradan, zavallı varlığımızı diğer yaratıklardan bir ayrılık çizgisiyle daima ayrı tutarak kendi yüzüne yönlendirmeyi murat etmiştir bizleri.
Ayrılık gözümüzü gönlümüzü gelgeç olandan ebedi olana çevirir aziz dostum.

Bunama uzun bir tatile çıkmış zihinlerin ölüm ilanıdır ey dost.

Ne kadar uzun yaşanırsa yaşansın, sınırlı ve sonlu bir ömür asla uzun sayılmaz.  Öyleyse bu ömrün ötesine göre yaşamak hayatını boş yaşamak değildir.

Tutku, tutuklar. Aşk azat eder, hür kılar. Aşk hep karşılık bekleyen, karşılıksız iş görmeyen bir kimyaya sahip olduğu için onu şefkate dönüştürmek gerekmektedir.

Çocuk eğitimi diye bir şey yoktur dostum...Sadece nefsimizin terbiyesi vardır. Onlar bize kendimizi artımayı, sabrı, kararı, ilmi, irfanı, fedakarlığı, hayatın sözsüz bilgeliğini edinelim, daha çok insan olalım diye birer vesile olarak verilmiştir.
Kendimizi şekillendirmenin bir yolu olarak çocuklarımızın terbiyesi ile meşgul olmak...

Sebeplerin sonuçları kesinkes doğurmadığının bariz delili çocuk yetiştirmektir. Senin vazifen çocuk ezanına anne babalık ibadetiyle icabet etmek, sütüne düşenleri yapmak ama sonuca karışmamaktır. Sonuç odaklılık hüsranın en büyük sebeplerinden biridir.

Kuşakların eğitimle enerjilerini kontrol altında tut, medya ile gövdelerini gıdıkla, tüketime yönlendir, politika ile oyala, kültür ve sanatı yüzeyselleştir, üretken zekayı öldür, kitlesel sporlarla heyecanlarını çim sahalara göm: işte sana ucuz iş gücü.

"Gittiğiniz yerlerin yükseğine çıkınız" hitabını hep içimde duyarım da ihtiyarlığın bizi gençlik arızalarının çer çöpünden gereksiz ıvır zıvırının girdabından çekip çıkarıp daha büyük hakikatlerin zirvesine bakmaya mecbur etmesini düşünürüm.

Cehennem, tozlu yollardan gelen bir yolcunun padişahın huzuruna alınmadan önce götürülüp kirliliği oranında içeride kalarak temizlenip paklandığı ilahi bir hamam gibidir.

İyi ki varsın ey ölüm. Senin olmadığın bir dünyada yaşamak istemezdim. Zaten böyle bir dünya yaşanacak bir dünya da olmazdı. Ne olurdu şu yalan dünyanın hali? Kim tutardı insanoğlunu? Ne frenlerdi insanoğlunun ihtirasını? Azgınları, sapkınları, zalimleri, kafirleri, hainleri, gafilleri kim zapt ederdi? (Mustafa İslamoğlu)

DİNE KARŞI DİN / ALİ ŞERİATİ

Allah'ın inayetiyle öyle bir yola koyuldum ki, ömrümün bir anını bile kişisel mutluluğum için harcayamam. Madem ki Allah'ın yardımı benim zayıflıklarımı telafi ediyor ve madem bu ömür nasıl olsa bir gün bitecektir, öyleyse ömrümü bu uğurda harcamamdan daha büyük mutluluk ne olabilir?

Tarih, din ile dinsizliğin, Allah'a inanıp birlemekle Allahsızlığın savaş sahnesi değildir. Geçmişte dinsiz veya dine karşı olan toplumlar, egemen güç ve sistemler olmamışlardır. İnsanların büyük ve hak peygamberleri, müşrikler ve kafirlerle savaşmışlardır. Şunu unutmayalım ki, müşrikler ve kafirler bütünüyle dinlidirler. Müşriklerin bütün peygamberlerden daha çok ilahları olmuştur.

Tarih boyunca dünyada hüküm süren şirk dini cehaletten ve insanların doğa olaylarından kaynaklanan korkularından doğduğu düşüncesi doğrudur.  Halbuki İbrahimi dinler aşktan, insanın tek hedefe ve kainattaki tek Rabbe kendisini adamasından, varlıktaki tek kıbleye yönelmesinden ruhi, fikri ve sosyal her tür ihtiyacına cevap veren mutlak cemal, kemal ve celal sahibine olan bağlılığından doğmuştur.

Alimlerin görevi, tarihte hayata hakim olmamış olan dini, hayata geçirmek ve yerleştirmek için mücadele etmektir.

Kur'an her zaman, toplum üzerinde baskı kuran, insanların iradelerine ipotek koyan ve onların bedensel ve zihinsel güçlerini zorbaların menfaati için kullanan kimseleri, fakirliği, açlığı ve hastalığı zühdün gereği olarak göstermek suretiyle dini istismar eden zihniyeti ve ahiret adına insanları dünya hayatından ve toplumsal sorumluluktan alıkoyup münzevi bir hayat yaşamaya iten ve daha sonra da onların her şeyini temellik eden dini düşünce sahiplerini eleştirmektedir.

AMERİKAN GÜCÜNÜN PARADOKSU / JOSEPH NYE

Kişisel düzeyde zeki ebeveynler çocuklarını doğru inanç ve değerlerle yetiştirirlerse, güçlerinin sadece onların kıçlarına şaplak atarak cep harçlıklarını keserek veya arabanın anahtarlarını alarak elde edecekleri güçten daha fazla ve daha uzun ömürlü olacağını bilirler. Eğer istediğim şeyi istemeni sağlarsam o zaman yapmak istemediğin şeyi yapmaya seni zorlamama gerek kalmaz. (Yumuşak gücün tanımı)

Ne yazık ki soykırım anlaşması o kadar gevşek yazılmıştır ve soykırım terimi siyasi amaçlar yüzünden o kadar suistimal edilmiştir ki, terim nefret amaçlı her türlü suça uygulanarak sıradanlaştırma tehlikesiyle karşı karşıyadır.

Yapılan anketler Amerikan halkının iç meseleler üzerine yoğunlaştığını ve dünyanın geri kalanına pek ilgi duymadığını gösteriyordu. televizyon yöneticileri gençlerin farklı bölgelerin yemek tariflerine Ortadoğu diplomasisinden daha fazla ilgi gösterdikleriini bulgulamışlardı.

ERBAİN / İSMET ÖZEL

Çanlar sustu ve fakat
binlerce yılın yabancısı bir ses
değdi minarelere
Tanrı uludur, tanrı uludur
polistir babam
cumhuriyetin kuludur (AMENTÜ)

Yaşamayı bileydim yazar mıydım hiç şiir?
Yaşamayabileydim yazar mıydım hiç şiir?
-Yaşama!
-Ya bileydim
Yazar: mıydım
Hiç: şiir

YAVAŞLA / KEMAL SAYAR

Zenginler otoyollardan arabalarıyla, gökyüzünden uçaklarla geçer, fukara televizyonda onların yaşadıkları göz kamaştırıcı hayatları izler. Oysa zenginler için fukara görünmezdir, seyrettikleri hız ve yükseklik, dünyayı daha düşük çözünürlükte görmelerine yol açar.

İçinde bulunduğumuz çağ 'şimdi'yi yaşamamıza fırsat vermiyor, her şey gelecek için yapılıyor.

Çok hızlı giderseniz içinizde olup bitenleri özümseyecek ve onu kendi duyarlılığınızın bir parçası kılacak kadar vaktiniz olmaz.

Hayat, çözülmesi gereken bir sorun değildir.

İçinde yaşadığımız kültür, bize cinnet anında suç işlemenin mümkün olduğunu öğretiyor.

Her şeyin ruhunu kaybettiği bir çağda romanı eğlencelik bir tv dizisinden ayıran özellik kayboluyor ve edebiyat, ruhu ve meselesi olmayan edebi metni oyuncağa çeviren, egoperest oyunbozanların elinde can çekişiyor.

Hayatın her alanında gittikçe daha çok seçim fırsatına sahip olmak, aslında fark ettiğimizden daha çok kaygı yaratıyor. Seçmek zorunda kalmak bazen iradeleri felç ediyor. Bolluk, seçmeye harcanan mesaiyle yakın insan ilişkilerinden çalıyor. Böylece özgürlüğün köleliğine yakalanmış oluyor insan.

Doğunun kadim bilgeliğini iğdiş edip yalapşap reçetelere dönüştüren yüzeysel kitaplar, hayatı anlamakta bize kılavuzluk etmeye kalıyor. Mutlu olmak artık bir yükümlülük.

Çok konuşmak beraberinde sağırlığı getiriyor.

İnternetin insanı dost sıcağından yüz yüze yarenlikten alıkoyan ve yalnızlaştıran bir doğası var. Siberalem televizyondan farklı olarak, bir imgeyi izlediğimiz duygusu yerine bir dünyanın içinde bulunduğumuz yanılsamasına yol açıyor.

Kendimize daha fazla önem verme ihtiyacı duyduğumuzda işlerimizi abartırız.

Hayatta rotamızı şaşırmamak için her zaman belli bir miktar endişe, keder ve yokluğa ihtiyaç duyarız. ( Schopenhauer)

Aşk ortalıkta gösterildiği an, solmaya ve ölmeye yüz tutar. (Hannah Arendt)

Bir insan dini inancı çok kuvvetli olduğu halde hoşgörülü politikalar izleyebilir. 12. yüzyılda Haçlılarla İslam için cansiperane savaşan Selahaddin Avrupa'daki tahammülsüzlükten kaçan Yahudi bilgin İbn Meymun'a sarayında onurlu bir yer bahşetmekte hiç tereddüt etmemişti. 16. yüzyıl başında Roma'da sapkın Giordano Bruno yakılırken, Müslüman olarak doğup Müslüman olarak ölen büyük Moğol hükümdarı Ekber, Agra'da azınlık haklarının yasal statüsü için büyük bir proje yürütüyordu. (Amartya Sen)

Hayat siz planlar yaparken başınıza gelen şeydir. ( John Lennon)