Beş yıl aynı kadınla veya erkekle bir arada olmak yerine her gün ayrı biriyle bir arada olmak da insana monotonluk duyguları verebilir.
Evlilikte sevgi...Nasıl korunur bilemiyor. Ama en azından fazla iç içe olmadan, ayrı dünyalar edinerek, birbirinin çok gizli taraflarını öğrenmeyerek, laubali olmadan, bir saygı çerçevesi içinde biraz korunabilir.
Önce hemcinsleriniz pencerelerden gözetleyerek "kötü kadın" damgası vurular. Gelen sevgiliniz de olabilir, yeğeniniz de, doktora çalıştığınız doçent arkadaşınız da. Hiç önemi yoktur, erkektir ya. Hafiflik damganız hazırdır.
Kadın sevgilisi uğruna kendini başka dünyalardan soyutlamasa, erkek sevgilisi uğruna biraz başka şeyleri ikinci plana atabilse, belki buluşacak bir orta nokta bulunurdu.
Gözümüzün önünden geçen kadınlara bakıyorum. Yaşamlarını tümüyle kocalarına bağlamışlar ve konuşmayı öğrendikleri andan itibaren, kocalarına karşı özverili olmak gereğini öğrenmişler. Hayatları boyunca kocaları ve çocukları için yaşamışlar bunun sonucu da hiçbir zaman "kendileri" olamamlışlardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder