İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkar. Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için. Ve ölmekten korkuyor, dolu dolu yaşamadığı için. (Shakespeare)
Bir sorun onun üretildiği andaki zihin düzeyinde kalınarak çözülemez. (Einstein)
Hayatı olduğu gibi kabul etmeliyiz ama kabul edilebilir hale gelmesi için de çaba göstermeliyiz. (Alman Atasözü)
Tanrı bize iki yuvarlak organ verdi: Biri oturmak, diğeri düşünmek için. Başarınız hangisini daha fazla kullanacağınıza bağlı. (Ann Landers)
Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmayın. (Uğur Mumcu)
Birini işaret ederek suçlarken dikkat edin, diğer üç parmağınız sizi gösteriyor. (Çin Atasözü)
Bazı yenilgiler başarının taksitleridir. (Jacop Riss)
İnsanın hayatı aklında olana doğru genişler. Kafanızda en çok neyi düşünürseniz, hayatınızda onu çoğaltırsınız.
Başarınca geçmişiniz yeniden yazılır. Tabi hatalarınızdan arındırılmış halde! Hatta başarılı olunca insanlar hatalarınızda bile hikmet aramaya başlarlar.
Doğu kültüründe bir insan başarısız ise kısmetinde olmadığı içindir. Bu yüzden yadırganamaz, hatta gariban diye kutsanır. Batı kültüründe ise başarısızlık o kişinin beceriksiz olduğu anlamına gelir ve o kişinin yetersiz olduğunu düşündürür.
Batı kültürü yaşam çevresini kontrol etmek için aletler üretmeye çalışır. Mesela klima cihazını icat ederek yazın kışın havasını, kışın yazın havasını yaşamak ister. Doğru insanı ise doğayı olduğu gibi kabul eder. Batılılar doğayı kontrol etmeye, Doğulular ona uyum sağlamaya çalışır.
Genç çekirge yaşlı karate hocasına sorar:
-Ne kadar sürede sizin seviyenize gelirim?
-10 yılda.
-İki katı çalışırsam?
-20 yıl.
-Üç katı çalışırsam?
-30 yıl.
-Ne kadar çok çalışırsam, süre o kadar uzuyor, bu nasıl iş hocam?
-Sen gözünü sonuca dikmişsin. İnsanın gözü bu kadar sonuçta olunca, önünü görmesi için tek gözü kalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder