Araplar mezhep kurucusudurlar. Biz Türkler tarikat kurucusuyuz. Arap mezhepleri Sufiliğe, Türk tarikatları tasavvufa dayanır. Tasavvufa göre dünyada her şeyden önce güzellik vardı. İbadet bu güzelliğe tutkunluktur. Bu sebeple Türk'ün bağlanacağı inanç, Allah korkusundan değil Allah sevgisinden gelir. Okudukça tasavvufun yalnız Türk'e mahsus bir yol olduğunu anladım. Türk tasavvufu şamanlıkla İslamlığın karışımıdır.
Dünyada insanoğlu ne kadar rahatlayabilirdi...Çünkü aslında kendimizi acılara gene kendimiz sürüyoruz. Akıl her zaman doğru çalışmıyor, çeşitli hırslar, isteklerde yanılmaları kolaylaştırıyor. En kötüsü kendi kendimizle çoğu zaman çelişmeli yaşadığımız halde başka bir insanla birlik kurmaya, duygularımızı birbiriyle hiç ayrıntısız eşleştirmeye çabalıyoruz. Aslında gerçekten rahatlamaz, avunur ademoğlu. Belki de avunmamız bile kendi sanımızdır. En iyi avuntu da dünyadan vazgeçtiğimize, hırsları zincirlediğimize kendimizi inandırmak.
Affetmenin hiçbir faydası yok mu?
Var, ömründe bir kere suç işlemiş olanlara. Bunlar zaten suçu o anda işlememiş olsalar, hayatlarının sonuna kadar burayı hiç görmeyeceklerdi. Af vermek böylelerini topluma kazandırıyor. Eğer af verilmezse bunların çoğu mahvedilmiş olur.
Bir milletin kadınları, erkeklerle aynı safta dövüşe girerlerse o milleti yenmek hiç mümkün mü? En ilkel insan topluluklarında bu böyle iken, zamanla nasıl unutulmuş? Hep erkek budalalığı! Hangi memlekette, erkekler, kadın yardımını küçük görmüşlerse, o memleket mahvolmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder