İrfan, kadınları hasta ve çocuk yerine koyup acıyarak daima erkek yardımına muhtaç bilerek seven erkeklerdendi. Halbuki kadınlar bu yaradılıştaki erkeklere uzun süre dayanamazlar, onlara bağlanamazlar, aşık olamazlar. İyi adam kadın için sevilecek uğrunda özveride bulunulacak bir tip değildir, ancak mutlu olmadıkları zaman dert dökülecek bir arkadaştır.
Bir erkeğe mutsuzluktan çok konuşan kadın, çoğu kez kendisini kolaylıkla istekle teslime hazır bir kadın demektir.
İnsan, hapishane ve sürgünde yüreğinin bütün sevgi ve koruma gücünü bir yaratık üzerine yerleştirmediği sürece avunmak, çileye katlanmak olanağı bulamaz, mahpuslardaki kedi, köpek, kuş sevgisi güçsüzü ve ufağı korumak duygusu bundandır. Sürgünlerde de bu duygu nasılsa memleketinden uzak kalmış, şaşırmış ve güçsüz kalmış hemşehriler, özellikle de kadınlar için uyanır.
En güzel, en parlak yerinde tam efendice bitmeyen bir iyilik başlangıç kadar coşkun, vergili de olsa, sonunda duyulan minnettarlığa düşmanlığa benzeyen bir zehir katar. İyilik etmenin güçlüğü devam ettirmekte ve memnuniyet verici şekilde bitirmektedir. Aşklar gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder