Türk tarafını tutup Yunanlılara küfretmek kolaydır. Böyle bir kitap da yazabilirsin. Ama böyle kitaplar kiloyla satılıyor. Yunan tarafını tutup, Türk tarafını da suçlayabilirsin. Kolaydır. Zor olan iki tarafın da iyiliğini, kötülüğünü görmek, yazabilmektir.
Bak şu bahçenin güzelliğine. Şu şeftaliye, şu eriğe, şu çileklere bak. Hepsi birlikte güzel. Bir ülkenin içinde ne kadar din, dil, ırk varsa o kadar zenginliktir. Son sözüm: Tek meyveyle bahçe olmaz.
Aldım silahı ama tetiğe basmadım. Zenginler rahat uyusun, rahat yaşasın diye tetiğe niye basayım? Neden zenginler gitmiyor savaşa da ben gidiyorum? Ben ırgat adamım. Savaşa gidersem, kim bakacak geride kalanlara?
Devletin uyguladığı kültür politikası da eğer baskıcı, tek taraflı ise sorunun çözümünü zorlaştırıyor. Aşağılayıcı, zorlayıcı, ayrımcı tutum ve politikalar yanlış gelişigüzel bir iskanlar tecrit edilmiş durumda kalan göçmen kitlesinin kendi içine kapanmasına yol açıyor. Kendi kökenine daha sıkı sarılması sonucunu doğuruyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder