Önce tahsil, sonra para. Çünkü paran olunca ne sabrın, ne de yaşın okumaya olanak verir. Önce okumak, ama gerçek anlamda.
Çok fazla okursan aile arasında yaşamaya katlanamazsın. Mevkiini yeterince koruyacak kadar bilgi sana yeter.
Eğer bir daha kapılar yüzüne kapanacak olursa kendi kendine hayatın sonra ermediğini tekrar et. Sona eren hayatların birincisidir ve diğeri başlamak üzeredir. O zaman bir gemiye bin seni bekleyen bir kent vardır.
Geçici mutluluk mu? Hepsi öyledir, bir hafta yada otuz yıl da sürse, son gün geldiğinde aynı gözyaşları dökülür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder