RAUNA'YA MEKTUPLAR / MİNE ALPAY GÜN

Hayatta en çok mevki ve makamların koltukların önünde saygı duruşuna geçmiş belini büküp başını eğmiş insanlardan ürktüm. Onlara hiç güvenemedim, biliyordum ki koltukların sahipleri değişse bile onların beli düzelmiyordu, her gelene yine eğik durup yine fırsatlar kolluyorlardı.

Ve halkın gözüne baka baka ağlayan kişi bana göre yeryüzünün en sahtekar kişisidir. Zira göz yaşı kişiye özeldir, yürek ülkesinin ırmağı bir başına, coşkun seller gibi alkışsız, reklamsız, tanıksız, şahitsiz akmaldır. O ulu eylem ne reklam almalı, ne övgü ne acıma ne de merhamet...